Printable View
We kijken wat af met z'n allen. Nu alweer deel 8. Met wel een kleine wijziging.
Op verzoek zou men het zeer prettig vinden om een kleine uitleg te geven van wat je van de film vond. Hoeven geen ellenlange verhalen te worden, maar een stukje commentaar is genoeg.
495. http://www.kaartspelranking.nl/dvd/images/dvd.gif Suchîmubôi (Katsuhiro Ôtomo, 2004) :: 7.5
Geweldig in één woord echt waar. Ik heb me ogen uitgekeken naar deze animatie uit Japan, van de maker van AKIRA. Ook een geweldige discussie kun je met deze film verder voeren. Technologie voor de kapitalisten of toch gebruiken voor andere doeleinden? Nogmaals meesterelijk animatie, let vooral op de kleine details, het spoor, de trein, details zoals de vader van jongen. Wat is er met zijn gezicht gebeurd en zijn hand? Alles krijgt een prima uitleg, alleen jammer dat de actie gegevenmoment de boventoon begon te voeren was daar minder plezant over. Op naar Metropolis, Memories, Cowboy Bebop, Macross Plus, Paprika nog zoveel gelukkig :grin:
Melzz jij vond dit toch een tegenvaller?
Waar is het paard van Sinterklaas? (2007)
Het paard van Sinterklaas nog niet gezien maar het vervolg mag er zijn! Jan de Decleir in een dubbelrol verder nergens aandikkerij of tranentrekkerig. Mooi gespeeld door het meisje alleen wat geforceerde ouders en de lerares voor de klas. Vooral de beelden op de fiets door het koude weer zijn intens mooi en laat zien dat WIJ allemaal hunkeren naar de Goede Sint in december. Vooral als de eerste liedjes gezongen worden kwam bij mij de kinderlijke stem van binnen omhoog en begon ik langzaamaan mee te fluiten/zingen. De film geeft een warm gevoel en eindelijk eens een film waar niet in gevloekt, gerookt of gezopen wordt. Misschien dan toch eens ''Het paard van Sinterklaas'' aanschaffen en denk vooral niet dat het kinderachtig is. Verre van dat en het is een bioscoopbezoek waardig!
http://www.nftvm.nl/uploads/mmbase-image.jpg
Ebbie Tam speelt het met souplesse.
Net Halloween in de bios bekeken.
http://img150.imageshack.us/img150/8...eenpic1go5.jpg
Ik vond hem erg vermakelijk, Zombie op zijn best, velen malen beter en goorder dan de 20 halloween afleveringen hiervoor.
Ook beter dan de originele versie van Carpenter? Stoorde je je niet aan het feit dat alles uitvoerig wordt uitgelegd ipv Michael als een soort evil force zonder reden rond te laten lopen?
Ik moet hem zelf nog zien by the way....
El Laberinto Del Fauno - Visueel gezien een prachtige film, ook het verhaal vond ik erg interessant (al moest ik er wel een beetje in komen moet ik zeggen), ik vond alleen de fantasy stukjes te weinig. Desondanks een mooie film, die toch niet geheel aan mijn (hoge) verwachtingen kon voldoen 7.8
En dan te bedenken dat jou rijtje 'slechts' het commerciele topje van de ijsberg is ;)Citaat:
Oorspronkelijk gepost door Verhoeven
Leuk btw dat meer mensen deze zien, veel mooier zie je ze nauwelijks in anime wereld (wel met een beter verhaal enz. ;))
Citaat:
Oorspronkelijk gepost door Martin Zandbergen
Ja, je moet ergens beginnen natuurlijk. Heb natuurlijk een aantal gezien en was er echt ondersteboven van sindsdien kijk ik steeds minder van die computeranimatie. Gisteren toevallig Flushed away en viel me gewoon weer tegen...:neutral:
Gezien: Tokyo Godfathers, Howl's moving Castle, The Cat returns, Street Fighter II, Spirited away, Akira etc.... Allemaal geweldige films met ijzersterke verhaallijnen!
Heb je nog tips? :wink:
Op aanraden in dit topic had ik vorige maand "Before sunrise" besteld. Er werd gezegd dat het in de stijl van Lost in Translation was, een van mijn favourite films.
Gisteravond had ik zin in een "mood" filmpje, dus maar even uit de kast gehaald. En hoewel ik Lost in Translation wel de betere vindt, heb ik er van genoten. Eindelijk ook een romantische film waar er echt voelbaar een "klik" is tussen de personages. (vergeleken met de zoetsappige romantische komedies die ik wel eens met mijn vrouw kijk, waar de chemie tussen de hoofdpersonages wel meer dan eens ontbreekt).
Kortom: Deeltje 2 is dan ook besteld ;-)
Jippie, ik krijg na maanden eindelijk steun :D :twisted::bier::bier:Citaat:
Waarom niet? Het zijn drie films die overduidelijk overeenkomsten hebben en van de zelfde regisseur afkomstig zijn.
Alleen de verhalen hebben niets met elkaar van doen.
Laputa Castle in the Sky.
Prachtige Ghibli met een vrij sobere, ingetogen maar daarom juist geweldige soundtrack. De locaties zijn weer bijzonder mooi getekend en de figuren, machines en woningen weer van een typisch Ghibli niveau (in mijn ogen hoog).
Ja ook een van mijn favorite Gibli's!
Heb je Wisper of the heart al gezien? Deze wordt vaak een beetje over het hoofd gezien, maar hij is wel erg mooi en ook weer zeer mooi getekend!
Citaat:
Oorspronkelijk gepost door Nielsje
Vandaag de laatste afleveringen van seizoen 10 van The Simpsons gezien.
Hoewel er zeker goede afleveringen tussen zaten, vond ik dit seizoen al minder worden. Er zitten zelfs enkele zeer matige episodes in. Toch maken de vele one liners van Homer wel wat goed, wat heeft die man toch veel levenservaring en wijsheid in pacht!
:confused: Vertel...Citaat:
Oorspronkelijk gepost door TheGodfather
Days of Heaven (Terrence Malick, 1978 )
Na alle lovende verhalen over deze film had ik torenhoge verwachtingen. Deze zijn echter maar deels ingelost. Het is in ieder geval een film die zeker goed te noemen is, maar een ultiem meesterwerk zie ik er nog niet in. Qua beelden is het in ieder geval een lust voor het oog. De cinematografie is zo mooi te noemen dat de film zeker bij de mooist ogende films allertijden te scharen is. Het verhaal vond ik echter aan de mindere kant. Het plot is bij Malick niet het belangrijkste, maar ik werd niet gegrepen door het verhaal of emotioneel betrokken bij de karakters. Toch overheerst een zeer positief gevoel, omdat ik het gevoel heb dat ik 90 minuten lang naar een 'bewegend schilderij' heb gekeken. Een aanwinst voor de collectie die zeker de moeite van het (her)kijken waard is! ****
Somewhere In The Night
Een erg sterke film-noir, van begin tot einde boeiend en heel de film lang op het puntje van m'n stoel gezeten. 9,5
___
Good Night, and Good Luck.
Langdradig en kon mij totaal niet bekoren, na een half uur trok ik het al niet meer.
Na een korte pauze heb ik de film een nieuwe kans gegeven om hem verder te kijken, maar helaas. Uiteindelijk een uur uitgehouden en een half uur voor het einde uitgezet. Vanwege de mooie beelden tog nog een > 4,5
Ik heb vanavond kennis gemaakt met het werk van Peter Bogdanovich. De beste man is inmiddels wellicht bekender door zijn werk als schrijver over film en regisseurs, zo was hij een goede vriend van Orson Welles, waar hij een prachtig boek over heeft geschreven. Maar in het begin van z'n carriere, toen alles op het persoonlijke vlak nog voorspoedig verliep, heeft hij toch ook minimaal 2 meesterwerkjes geregisserd.
The Last Picture Show (1971) - Zijn bekendste film is een intens, melancholisch verhaal dat zich afspeelt in een Texaans gehucht. Een piepjonge Jeff Bridges speelt een van de jongeren die hoopt op een goede toekomst. Zowel de jongeren als de ouderen in het dorp lijken op zoek naar iets dat er niet is en zoeken een uitweg in seksuele affaires (ook met elkaar). Tragisch en traag verteld verhaal dat prachtig geschoten is in zwart wit.
Paper Moon (1973) - Eveneens in zwart wit, maar met een heel ander karakter. Vreemd genoeg heb ik zelden iets over deze film gehoord, want hij tovert vast en zeker bij vrijwel iedereen een glimlach op het gezicht. Het is een echte feelgood roadmovie over een kleinschalige oplichter die wordt opgezadeld met een meisje dat weleens zijn eigen dochter zou kunnen zijn. Het meisje blijkt een goede handlanger. In werkelijkheid zijn de hoofdrolspelers ook vader en dochter, Ryan (Barry Lyndon) en Tatum O'Neal, die hiervoor een oscar kreeg. De dvd ligt spotgoedkoop in de schappen, aanrader!
The Black Dahlia (2006)
Het is 1947 en we bevinden ons in Hollywood. De politie vind het lijk van Elizabeth Short, bijgenaamd Black Dahlia. Haar lichaam is zwaar verminkt. Bucky Bleichert (Josh Hartnett) en Lee Blanchard (Aaron Eckhart) worden op de zaak gezet. Lee raakt helemaal geobsedeerd door Elizabeth en ook voor Bucky wordt de zaak steeds persoonlijker. Bucky krijgt een relatie met Madeleine Linscott (Hilary Swank) die wel erg veel op de vermoorde Elizabeth lijkt. Lee heeft ondertussen een relatie met Kay Lake (Scarlett Johansson) een meisje wat hij vroeger heeft gered. Kay heeft echter ook intresse in Bucky en hierdoor ontstaat er een driehoeksverhouding. Terwijl Bucky steeds dichter bij de waarheid over de moord op Elizabeth komt, komt hij ook steeds dieper in de problemen.
Brian De Palma crëert met Black Dahlia een mooi beeld van Hollywood in de jaren 40. Met de sfeer zit het in deze film dan ook wel goed. Ook de acteurs zetten hun rollen goed neer en ook hier is niks op aan te merken. Black Dahlia heeft een redelijk ingewikkeld verhaal, waardoor je de hele film goed op moet letten. Als je deze film de volle 112 minuten je aandacht geeft, dan krijg je een erg sterke film met goede plottwists ervoor terug.
http://www.avclub.com/content/files/...ack-Dahlia.jpg
Mwa, eigenlijk totaal niet. Ik zie het meer als een interessante andere kijk op Michael, maar misschien ben ik wel een te groot Zombie fan, dat ik die paar foutjes weg schrijf. Al vondt ik het wel jammer dat hij Michael niet in meer scenes op de achtergrond liet zien(dit vond ik een erg sterk punt bij de vorige Halloweens, simpel, mysterieus, spannend en gaf mij een vreemd gevoel). Groot + punt is wel dat het bekende Halloween deuntje ook nog steeds in deze film zit, hou sowieso wel van de muziekkeuze van Zombie in zijn films(Free Bird in de eindscene van The Devil's Rejects vond ik echt super)Citaat:
Oorspronkelijk gepost door Melzz
Beter dan het orgineel: Kan er niet echt een oordeel over vellen aangezien het te lang geleden is dat ik het orgineel gezien hebt.
Film vondt ik helaas niet eng of spannend maar wel echt enorm vermakelijk.
Ukigusa (Yasujiru Ozu, 1959)
In deze remake van zijn eigen 'stomme' film laat Ozu weer familienormen centraal staan. Ozu maakte zijn films veelal over het wel en wee van de 'gewone' mens en in Floating Weeds is dat niet anders. Een groep rondreizende artiesten doen een stadje aan waarbij de baas van de groep geconfronteerd wordt met zijn verleden. Qua filmtechniek is het ook weer typisch Ozu. Hij filmt vaak vanuit een laag camerastandpunt en hij laat zijn acteurs in de camera spreken, iets wat in strijd is met de gebruikelijke cinematografische conventies. Floating Weeds is in kleur geschoten en daar werd optimaal gebruik van gemaakt. Vele scenes lijken net 'levende' ansichtkaarten. Qua verhaal werd ik ditmaal minder emotioneel gegrepen, maar visueel deed de film me zeker wat. Wederom een imponerende film van een regisseur waar ik grote waardering voor heb. ****
Direktøren for det hele (Lars von Trier, 2006)
Direktøren for det hele (ook wel The Boss of it all) is een komedie van de Deen Lars von Trier. De film gaat over een Deens It-bedrijf dat op het punt staat verkocht te worden aan een IJslandse koper, de baas van het bedrijf heeft zijn zes medewerkers jarenlang voorgehouden dat hij ook een medewerker was en niet de baas. Nu hij het bedrijf wil gaan verkopen huurt hij een acteur in om zich voor te doen als de baas. Leuk gegeven en het is dan ook een originele film gevonden, niet alleen door het script maar ook de cameravoering. Van Trier koos er wederom voor om zichzelf beperkingen op te leggen, ditmaal liet hij door middel van een computerprogramma de camera's zelf de hoeken bepalen. Ik zag de meerwaarde hier niet echt van in, af en toe krijg je nu namelijk shots waar mensen maar half in beeld zijn. Verder zitten er enkele grappige scenes in, maar je moet ook wel echt van zwarte humor houden. De film doet, mede door de aparte cameravoering, afstandelijk aan en naar mijn mening had er veel meer in dit toch wel sterke en originele script gezeten. Acteerprestaties waren wel sterk en het was ook zeker geen straf om naar de film te kijken. 7.0
Citizen Kane (Orson Welles, 1941)
Citizen Kane is volgens velen de beste film ooit gemaakt, dit gaat voor mij niet op maar het neemt ook niet weg dat het een zeer sterke film is (zeker voor zijn tijd). Sterk camerawerk (leuke visuele trucs), montage en perfect gebruik van flashbacks. Op de dvd staat ook nog een Oscar-genomineerde documentaire over de film die ik op korte termijn ook nog zal gaan kijken. Dit is een film waarvan ik nu al weet dat ik hem nog meerdere malen ga bekijken en waarschijnlijk zal mijn waardering alleen maar toenemen, voor nu een 8.0
Gunfight at O.K. Corral (John Sturges, 1957)
Na het aardige Last Train from Gun Hill dacht ik met Gunfight at the O.K. Corral een betere film van Sturges in huis te halen, maar helaas. De film komt op diverse lijstjes van beste film of western voor, maar in mijn ogen is dat niet terecht. Het is niet meer dan het bekende verhaal van goed vs. kwaad. De film wordt echter opgekrikt door de fantastische chemistry tussen Burt Lancaster en Kirk Douglas. De shoot out op het einde (die in werkelijkheid niet langer dan 30 seconden duurde) is ook de moeite waard! Geen hoogvlieger in zijn genre. ***½
Ben X
Ben is anders. Zijn leven zit vol vreemde rituelen. Hij lijkt te leven in zijn eigen universum, dat zich voor meer dan de helft afspeelt in de wereld van online computergames. In de echte, harde wereld van een technische school is het leven voor hem een dagelijkse hel, met twee kerels die hem het leven bijna letterlijk onmogelijk maken.
(...) Visueel zit de film prachtig in elkaar. Hoe Ben de werkelijke wereld ervaart wordt duidelijk door een snelle en soms wat onrustige montage. Dit zorgt er samen met de vele close-ups voor dat het beangstigende gevoel van Ben goed overkomt. Tussen al de beelden uit het dagelijkse leven door zijn computerbeelden verwerkt waarin we het geanimeerde personage Ben zien zoals hij wíl zijn en zoals hij de wereld wíl zien: sterk en veilig. Hij ziet de dagelijkse wereld als computerspel om zo de harde waarheid te vermijden. De wisselwerking tussen computerbeelden en beelden van het 'echte' leven werkt uitstekend en wordt goed door elkaar verweven. Ook verhogen ze de spanning: door het gewelddadige karakter van het spel ben je geneigd te denken dat Ben uiteindelijk daarin zijn oplossing gaat vinden. Ook de bombastische en meeslepende muziekscore is een pluspunt. Minder geslaagd zijn een aantal karikaturale personages en de fictieve interviews die door de gehele film lopen, waarin wordt teruggeblikt op datgene 'wat gebeurd is'. Wat datgene is, wordt pas op het einde van de film duidelijk. Moord? Zelfmoord? Of toch heel iets anders? (complete recensie)
Beoordeling: 3,5 uit 5
Man, Vrouw, Hondje
Als Louise (68) en Max (66) elkaar ontmoeten, is het liefde op het eerste gezicht. Zij breken met hun gezapige leventjes en vetrekken naar Zuid-Frankrijk waar zij goedgelovige toeristen oplichten. Ze beleven hun tweede jeugd die verder gaat dan hun stoutste dromen. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.Kees Brusse is zoals altijd fantastisch en regiseusse Nicole van Kilsdonk zet zoals we van haar gewend zijn een sterke sfeer neer. Jammer dat de film nadat Louise en Max voor het eerst uit elkaar gaan even compleet de mist in gaat. Einde is wel weer aardig.
Beoordeling: 3,25 uit 5
Control - Anton Corbijn
De fotografie en videoclips van Anton Corbijn zijn altijd direct te herkennen. Ik ben een bewonderaar van Corbijn en keek dan ook erg uit naar zn filmdebuut als regisseur over het leven van Joy Divisionzanger Ian Curtis. De film is echter niet alleen voor fans interessant, ook voor mensen die niets van Ian Curtis en zn muziek af weten is dit een prachtige film. Wat meteen opvalt is de groezelige, grofkorrelige zwart-wit fotografie wat af en toe deed denken aan Tzameti. De kadering, compositie, gebruik van de verschillende grijstinten en het prachtig benutten van scherpte-diepte zijn een lust voor het oog en zijn tevens de kenmerken die je gewend bent van de fotografie van Corbijn. Deze film moet je eigenlijk in de bioscoop zien. Het beeld lijkt extreem breedbeeld en vele shot kun je zo stilzetten en als foto ophangen...prachtig. Ook in kleine ruimtes wordt het breedbeeld optimaal benut, talloze shots staan in mn geheugen gegrift. Het is een cliche maar inderdaad, deze film komt echt goed tot zn recht op een groot scherm. Een dikke tien dus voor de cinematografie!!
Dan het verhaal....wat voor velen wellicht bekend is. Vooral het einde is een begrip in de popwereld en je leeft dan ook toe naar de bedroevende finale. Ian Curtis was een somber figuur die tevens leed aan epileptische aanvallen. In de liefde leefde het tevens continue in tweestrijd. Hij werd heen en weer geslingerd tussen zijn vrouw, waarmee hij op zeer jonge leeftijd trouwde en zijn vriendin, een Belgische journaliste. Als je het verhaal aanschouwd zou je de man wel eens flink door elkaar willen schudden om hem ervan te overtuigen dat het allemaal zo somber niet is. Helaas was zowel zn naaste omgeving als hijzelf daar niet toe in staat. Curtis zal daarom altijd wel een mysterie blijven. Sam Riley lijkt niet alleen erg op Curtis en speelt hem ook nog eens zeer overtuigend. Het is altijd lastig om een film te bekijken waar een bekend persoon wordt gespeeld omdat je nu eenmaal de echte persoon in je kop hebt zitten maar in deze film wordt het uitmuntend gedaan. Tevens lof voor alle andere acteurs en actrices. De acteurs hebben alle instrumenten en zangpartijen zelf voor hun rekening genomen en dat pakt nog mooi uit ook! Geen playback dus in deze film. Met de muziek zit het dan ook dik in orde.
Ik vind het te gek dat er nu een Nederlander is die een echt artistieke film heeft gemaakt. De vergelijking gaat niet helemaal op maar zo af en toe deed het me denken aan de stilistische composities van Antonioni. Ondanks het stylistische geheel komt het totaal niet pretentieus over maar juist heel naturel. Dit is dus een dikke aanrader en probeer hem aub in de bios te zien. Een prachtig debuut van Corbijn en ik mag alleen maar hopen dat er meerdere films mogen volgen. Je weet tevens dat dit soort biopics bij hem in de juiste handen zijn, als popfotograaf heeft hij veel bands van dichtbij meegemaakt en over zijn liefde voor popmuziek bestaat geen twijfel. Indrukwekkend debuut!
http://files.fluctuat.net/IMG/arton5760.jpg
In Cold Blood (Richard Brooks, 1967)
Het is niet logisch, maar ik heb de oscarwinnende biopic Capote eerder gekeken dan In Cold Blood dat op het zelfde materiaal gebaseerd is. De excentrieke schrijver Truman Capote hoorde van een gruwelijke misdaad en besloot na gesprekken met de daders het boek 'In Cold Blood' te schrijven. Deze film handelt over de smerige moordroof waarbij twee mannen een onschuldig gezin vermoorden. De voorbereiding, de daad zelf en de nasleep (vertelt in een tweeluik waarbij de verschillende versies van de twee mannen worden weergegeven) worden redelijk getrouw gevolgd. Ik mistte echter het precieze waarom de twee mannen nou tot de laffe daad zijn gekomen. De twee hoofdrolspelers zijn erg op dreef en met name het gesprek van één van de mannen met een journalist waarbij de regen op het raam als het ware tranen op zijn gezicht vormen is een intense scene. ****
Leuk stukje!Citaat:
Oorspronkelijk gepost door Melzz
Ik heb een keer gehoord dat Curtis een film keek of net had gekeken toen hij zelfmoord pleegde. Weet jij of dit klopt en zo ja welke film het dan was?