Oorspronkelijk gepost door
Coen P.
Carnivàle (Daniel Knauf, 2003)
In den beginne, na de grote oorlog tussen Hemel en Hel, schiep God de Aarde en Hij hevelde de heerschappij ervan over aan een listige aap, die Hij Mens noemde. En in iedere generatie werd een schepsel van Licht geboren en een schepsel van Duisternis. En bij nacht leverden omvangrijke legers slag in de eeuwenoude oorlog tussen het Goede en het Kwade. Er was magie toen, edelheid en onvoorstelbare wreedheid. En zo was het, tot de dag dat een valse zon ontplofte boven Trinity, en de Mens voor eeuwig verwondering inruilde voor rede…
Deze openingsmonoloog van de serie, die ik dankbaar van dvdinfo heb geplukt, is een voorbode dat Carnivàle geen alledaagse serie is. In de jaren 1934, ten tijde van de dustbowl (wie Grapes of Wrath heeft gezien weet welke periode dat is) speelt het aloude verhaal van goed tegen kwaad zich af.
De simpele boerenzoon Ben Hawkins beschikt als 'avatar van het licht' over bijzondere gaven. Gaven waarvan hij nog niet goed weet wat hij er mee aanmoet. Als hij door een speling van het lot aansluiting vindt bij het rondreizend circus Carnivàle leert hij de juiste mensen kennen om zijn gaven te ontwikkelen.
Tegenover Ben staat de charismatische brother Justin. Een leider van de methodistenkerk die zich ontfermt over de migranten. Naarmate zijn macht groeit leert hij dat ook hij over krachten beschikt. Zijn rol, als avatar van het duister, is echter geen zuivere koffie. Een treffen tussen beiden is onoverkomelijk en het lot van de wereld hangt er van af.
De serie kent een werkelijk magnifieke aankleding. Alles uit het tijdsbeeld wordt van stal gehaald. De magische soundtrack sluit aan bij het mysterieuze sfeertje van de film en de omgeving van het rondreizend circus. Tel hierbij een puike cast op met glansrollen van Nick Stahl (Ben) en met name Clancy Brown (Justin) en je hebt het recept voor één van de beste series allertijden. Eeuwig zonde dat HBO in al hun wijsheid de stekker uit de serie trok na twee seizoenen. *****