Generation Kill (HBO)

De makers van de briljante serie The Wire, David Simon en Ed Burns, komen dit jaar met een nieuwe miniserie, Generation Kill. Het is gebaseerd op het gelijknamige boek van Evan Wright en gaat over de oorlog in Irak. Het volgt een mariniersbataljon aan het begin van de oorlog tijdens de invasie in 2003.

Op de officiele site kan je al wat info en trailers vinden:

http://www.hbo.com/generationkill/

De serie zal vanaf 13 juli in Amerika te zien zijn op HBO. Voordat er hier iets uitkomt zal nog wel even duren. Ik ben iig heel benieuwd naar deze miniserie.:)

Ik heb net de trailers op de site even bekeken, en het lijkt mij een hele toffe serie. Even afwachten voordat-ie hier komt, maar ik wacht vol verwachting.
De serie is gebaseerd op het gelijknamige boek, dat verhaalt over een marinierbataljon dat als een van de eerste eenheden Irak binnenvalt. Ze maken de nodige gevechten mee en de eenheid zit vol verschillende karakters. Ideaal voor een verfilming dus.
De serie zal bestaan uit 7 afleveringen.

Hier nog 2 extended trailers die niet op de site staan:

http://www.youtube.com/watch?v=uSQ_7u2v_zs

http://www.youtube.com/watch?v=-GLDZe9hKb0

Kan niet wachten totdat deze serie uitkomt op dvd. Ziet er echt super uit!

Ziet er erg interessant uit!

Net de eerste aflevering gezien, lijkt me een goede serie. Gebeurde nog niet echt mega veel, maar wel een goede introductie van de personages. Ziet er naar uit dat we weer met een zeer degelijke HBO productie te maken hebben.

Heb ook de eerste aflevering gezien, was idd meer een introductie, maar toch al wel weer erg goed. Dit wordt zeker een topserie. Net zoals bij The Wire veel personages die allemaal goed zijn uitgewerkt, al vind ik wel een paar van de 'slechte' officieren echt te belachelijk neergezet.

Al met al moet je dit zeker gaan kijken!

Zo, de hele serie afgekeken, wel echt een topserie weer, ga hem ook wel halen als ie op DVD uitkomt.

Dit is tot nu toe toch wel het beste wat er over de Irak oorlog is gemaakt.

heb net ook de laatste van 7 delen gekeken en dit is wel een erg goede serie, lekker rauw met veel humor en goeie dialogen.
zeker het beste wat tot nu toe gemaakt is over de oorlog in Irak.

Is dit wat? Zo ja, heeft de uk versie enige subs?

Schijnt inderdaad een kick ass mini serie te zijn.
In juni op Blu-ray 8)

GENERATION KILL Mini-series, 3-disc
Oorlog in zijn meest rauwe vorm. Van de maker van The Wire is dit het nieuwe gezicht van de Amerikaanse oorlogsvoering.

Bagdad, Irak 2003. Missie: onduidelijk. Vijand: niet-geïdentificeerd. Duur van uitzending: onbekend. De mariniers van het First Recon Battalion waren op geen enkele manier voorbereid op die eerste 40 dagen van de oorlog in Irak, waarin ze worstelden met ondeugdelijke uitrustingen en tegenwerking van hogerhand, en bij elke nieuwe ontwikkeling hun missie sterker in twijfel begonnen te trekken. Een reporter van Rolling Stone magazine maakte van dichtbij de heersende chaos en onzekerheid in aanloop naar en bij het losbarsten van de strijd mee. De Amerikaanse generatie NU trekt ten strijde in de hoop op haar beurt het verschil te kunnen maken, maar onderschat het aandeel van onzichtbare vijanden als frustratie en verveling. Dit is het moedige, rauwe en meedogenloos eerlijke relaas van een insider vol kameraadschap, loyaliteit en razernij over het ware gezicht van deze moderne Amerikaanse oorlog.

Van producers David Simon en Ed Burns, twee van de makers van de eerder verschenen en veelgeprezen HBO-serie The Wire, verschijnt nu deze al even enthousiast ontvangen zevendelige miniserie van HBO Films, naar de bestseller van Evan Wright. Een intelligente, uitdagende serie die bulkt van het pijnlijke realisme.

Een gratis bonusdisc breit nog een staartje aan het oorlogsgeweld met kennismakingsafleveringen van Band Of Brothers, dat een evenzeer felbejubeld portret brengt van het wedervaren van de soldaten in WOII, The Wire, die andere met realiteit doorvoede serie van de hand van David Simon, Six Feet Under, het surrealistische sprookje over een begrafenisondernemersfamilie en Big Love, dat zich ingraaft in de wereld der polygamie.

Technische fiche
Creatie: Boek: Evan Wright; Serie: David Simon, Ed Burns
Regie: Susanna White, Simon Cellan Jones
Cast: Alexander Skarsgard, James Ransone, Lee Tergesen, Jon Huertas, Stark Sands, Billy Lush, Jonah Lotan, Wilson Bethel, Pawel Szajda, Marc Menchaca, Rey Valentin, Kellan Lutz, Mike Figueroa, Rudy Reyes, Rich McDonald, Eric Ladin, Chance Kelly, Eric Nenninger, Brian Wade, Neal Jones, Michael Kelly, David Barrera, Benjamin Busch, owain Yeoman, J. Salome Martinez, Nabil Elouahabi, Langley Kirkwood, Stefan Otto, Sal Alvarez, Daniel Fox, Bjorn Steinbach, Sydney Hall, Justin Shaw, Sean Brosnan, Theo Landey, Kyle Siebert, Jeffrey John Carisalez, Darron Meyer, Eric Kocher, Denton Douglas, Josh Barrett, Robert John Burke
Talen: Taalkeuze in Dolby Digital 5.1: Engels
Ondertiteling: Nederlands, Deens, Fins, Noors, Zweeds, Engels voor slechthorenden
Speelduur: ca. 64 min. per aflevering
Releasedatum: 22 april 2009

Extra's:
• Generation Kill: een gesprek met de mariniers van het 1e recon battalion
• Het maken van Generation Kill
• Eric Landins videodagboek
• Audiocommentaren

Citaat:

---

Oorspronkelijk gepost door Coen P.

Is dit wat? Zo ja, heeft de uk versie enige subs?

---

Iemand?

Engels, Deens, Nederlands, Fins, Noors en Zweeds staat achterop. Ik kan alvast bevestigen dat (alle) extra's ook NL-subs hebben.

bedankt voor je reactie!

Wanneer je deze serie goed vind, kijk dan ook de HBO film 'Taking Chance'.

Geen actie, maar wel supergoed neergezet.

Wederom een topper van HBO. Generation Kill is een zeer realistische serie over Operation Iraqi Freedom. De marines zijn geen traditionele helden, maar de serie belicht meer hun fouten en twijfels over de missie en hun frustraties met de chain of command. Ik vond het een zeer fascinerende blik op de moderne oorlogsvoering. Jammer dat het maar 7 afleveringen duurde...

Vergeleken met deze serie is Band of Brothers echt een document om te herbeleven. Bij Generation Kill miste ik de emotionele binding met de personages, die BoB zo aangrijpend en bijzonder maakte. Ook de klasse die zich uitte in de verdere inhoudelijke en visuele uitwerking van laatstgenoemde valt hier ver te zoeken. De nogal vlakke regie en scripts gevuld met grijs militair jargon blijven achter bij het acteerpotentieel.

Ik voelde me telkens als de meereizende verslaggever van Rolling Stone (Lee Tergesen), die alles van dichtbij observeert, maar duidelijk uit een andere wereld afkomstig is. Ook al is hij net als de manschappen een Amerikaan. Het overbrengen van afstandelijkheid en vervreemding was wellicht de bedoeling. Buiten de personages in de Humvee van Sergeant Brad Colbert komt de rest er redelijk bakaaid vanaf.

Het waren andere tijden rond 1940-1945. Het einddoel was toen duidelijk, waardoor weinig tot geen ruimte bleef voor morele twijfels, en broederschap hoog in het vaandel stond. Hier zie je dat laatste ook wel terug, maar toch zijn de omgangsvormen aanzienlijk individualistischer.
De definities van oorlog zijn stevig veranderd in de 21e eeuw. Ondanks de hightech modernisering is de strategie van de US Marines overduidelijk niet meeveranderd en aangepast aan deze vijand, en dat laat deze serie treffend zien. Missies die met een sisser aflopen, of uiteindelijk totaal zinloos blijken, zijn geen uitzondering.

Deze reeks blijft je herinneren aan de deprimerende realiteit van alledag. Er is een oorlog aan de gang die vanaf dag 1 zinloos en oneffectief is. De incompetentie gaat top-down, van indertijd W. Bush via theoretisch ingestelde hoge officieren, naar ten slotte de "grunts" die vaak niet in staat zijn een unit te leiden. Deze aspecten komen allen heel subtiel tot uiting, waarbij een oordeel over de situatie (grotendeels) achterwege blijft.

De missie bestaat voor deze jonge manschappen vooral uit veel rondrijden in hun Humvees, wat banale grappen van allerlei aard, takin' a dump, en zo nu en dan een willekeurige schermutseling met drie tot vijf tegenstanders gewapend met RPG's. De serie bevat relatief weinig combat-action. De wisselwerkingen tussen de verschillende personages vond ik vaak wel amusant. Hier en daar hoor je ze bekende filmdialogen citeren, en homograppen kennen geen grenzen.
De nogal routineuze en saaie opdrachtuitvoering wordt iedere aflevering afgewisseld met een twijfelachtige tactical briefing door de "Godfather", een kolonel met Vito Corleone - stem. Vooral hier komen de vragen in je op: "why are we here, and why are we doing this."

En zo gaat het eigenlijk 7 afleveringen lang precies hetzelfde. Personage-ontwikkeling is uiterst minimaal, en hetzelfde geldt voor enige vorm van dramatische vooruitgang van aangezette plotlijnen. Zelfs qua uiterlijk verschillen de afleveringen bijna niet van elkaar. Het voelt als een ooggetuigeverslag, wat ook niet gek is, gezien het feit dat het gebaseerd is op het gelijknamige boek van eerdergenoemde verslaggever. Het einde vond ik wel sterk. Vooral de reacties en het gedrag van de meeste personages in die laatste minuten zijn redelijk verontrustend.

Ik vond het interessant om dit eens gezien te hebben. Het vertelde me vrij weinig nieuws, en ook in dramatisch opzicht valt hier weinig te halen. Maar de realiteitszin is hier in ieder geval vele malen groter dan in het nogal soaperige Over There. Het is dus allesbehalve slecht, maar toch zou ik dit niet herbekijken.

Ben ik met je eens Daniel.
Er is geen enkele emotionele binding met de karakters. Ook is eigenlijk elke aflevering hetzelfde.

Het grootste probleem voor mij was echter dat het gewoon saai was. Er gebeurt vrij weinig.

Band of Brothers vind ik gewoon 10x beter. Betere acteurs, geen aflevering is hetzelfde en je raakt enorm betrokken bij de karakters.

Beide series zijn echt totaal niet te vergelijken imo. Generation Kill is meer een journalistisch verslag, en BoB is toch meer een Hollywood productie.

Citaat:

---

Het voelt als een ooggetuigeverslag, wat ook niet gek is, gezien het feit dat het gebaseerd is op het gelijknamige boek van eerdergenoemde verslaggever. Het einde vond ik wel sterk.

---

Dat is ook precies wat het is, want het boek wordt heel nauwgezet gevolgd, en je moet er ook rekening meehouden dat GK de opmars van een paar weken volgt en niet verschillende campagnes verspreid over een aantal jaar zoals BoB. Logisch dat het er dan hetzelfde uitziet en dat ze niet constant aan het vechten zijn. Voor mij is dat ook geen gemis door alle sterke dialogen. Overigens ben ik het er niet mee eens dat elke aflevering hetzelfde is.

Dat gevoel van vervreemding wat je had is precies wat je ze wilden geven, maar dat heeft niet zozeer met de personages te maken dan wel met de ondoordachtheid en zinloosheid van de missie, en de twijfels en verveling die er na een tijd gewoon bij de soldaten erin hakt. Logisch dat de "broederschap" dan een stuk minder wordt. Deze gastem hebben echt absoluut geen idee waar ze mee bezig zijn, waardoor ook iedereen begint de vervreemden.

Ik had overigens nog best wel een emotionele binding met Colbert en Nate Flick die constant moeten omgaan met de stommiteiten om hun heen.

Ze hadden ook een serie met heel veel combat kunnen maken en een bombastische soundtrack eronder, maar dan was het zeker geen Operation Iraqi Freedom meer. Ik vind dat je beide series ook sowieso niet moet vergelijken met elkaar.

Citaat:

---

Oorspronkelijk gepost door mac

Beide series zijn echt totaal niet te vergelijken imo. Generation Kill is meer een journalistisch verslag, en BoB is toch meer een Hollywood productie.



Dat is ook precies wat het is, want het boek wordt heel nauwgezet gevolgd, en je moet er ook rekening meehouden dat GK de opmars van een paar weken volgt en niet verschillende campagnes verspreid over een aantal jaar zoals BoB. Logisch dat het er dan hetzelfde uitziet en dat ze niet constant aan het vechten zijn. Voor mij is dat ook geen gemis door alle sterke dialogen. Overigens ben ik het er niet mee eens dat elke aflevering hetzelfde is.

Dat gevoel van vervreemding wat je had is precies wat je ze wilden geven, maar dat heeft niet zozeer met de personages te maken dan wel met de ondoordachtheid en zinloosheid van de missie, en de twijfels en verveling die er na een tijd gewoon bij de soldaten erin hakt. Logisch dat de "broederschap" dan een stuk minder wordt. Deze gastem hebben echt absoluut geen idee waar ze mee bezig zijn, waardoor ook iedereen begint de vervreemden.

Ik had overigens nog best wel een emotionele binding met Colbert en Nate Flick die constant moeten omgaan met de stommiteiten om hun heen.

Ze hadden ook een serie met heel veel combat kunnen maken en een bombastische soundtrack eronder, maar dan was het zeker geen Operation Iraqi Freedom meer. Ik vind dat je beide series ook sowieso niet moet vergelijken met elkaar.

---

Helder.

Maar toch gaat de serie me er niet meer door boeien. Ik begrijp de hele opzet van een didactisch verslag over een zinloze strijd, waarbij twijfel, moreel verval en pure verveling allen een grote rol spelen. Het had zeker interessante momenten, maar het geheel moet je liggen. De verveling werd vaak ook op de kijker overgebracht, en lang niet alle dialogen waren even scherp, boeiend of sterk. Ik blijf erbij dat het overgrote deel van de afleveringen op hetzelfde neerkwam. Same 'ol shit, just a different day and place in the desert. De incompetentie (waar ieder niveau in de chain of command zich schuldig aan maakt) is frustrerend om te zien. Ik denk over de realiteit van deze kwestie hetzelfde als dat ik over de serie dacht: "Laat het alsjeblieft voorbij zijn."

Ik geef ook slechts mijn mening als kijker, en wellicht dat die Hollywood-productie mij dan meer ligt. Zeker met het oog op herbekijken. Als ik een serie volg wil ik me kunnen inleven in die mensen, en niet een hele reeks lang passief meelopen en denken "ow wat een realisme". De realiteitswaarde is ook hier niet 100% sluitend. Die Evan Wright gaf in zijn boek ook alleen maar zijn interpretatie van de situatie. Volledige objectiviteit bestaat niet.

Als ik echt een paar personages zou moeten noemen waar ik eventueel verbondenheid mee zou kunnen hebben, dan zijn dat inderdaad Brad Colbert en Nate Flick. Toevallig ook de kerels die je in een onstabiele omgeving in de buurt wil hebben.