Welke film heb je net gekeken en wat vond je ervan? (9)

[Paul_Knoop]

Forgetting Sarah Marshall!


Leuke film, maar geen knocked up of 40 year old virgin..zitten wel leuke stukken in.

7,5/10

[Paul_Knoop]

Ook ik vind het een geweldige serie! Curb your Enthusiasm zou ik willen aanraden voor fans van Seinfeld.

De serie bevat inderdaad vele subtiele grappen.....echter verbaas ik me niet waarom het zo aanslaat bij een groot publiek. Er zit namelijk heel veel in en veel grappen zijn voor iedereen te volgen. Dan hebbben we nog de slapstick-achtige physieke humor van Kramer die zelfs voor kinderen nog grappig is. Geweldige karakters en dialogen. Een serie die je keer op keer kunt bekijken. En vele malen beter dan die meuk die Friends heet.

jammer dat je dan Friends gaat bashen omdat je iets anders leuker vindt.
Ik heb zelf niks op met Seinfeld en wel met Friends,maar vindt het jammer dat er dan gelijk weer op word gehakt..Het verschilt, is allebei comedy, en thats it? toch

[Erwin de Koning]

JOURNEY TO THE CENTER OF THE EARTH

Dit is allemaal zo triest dat het op mijn lachspieren werkte, maar als je gelachen hebt dan zal een film wel goed wezen denk ik

6.5

[Brakhage]

Doom Asylum (Richard Friedman, 1987) ***1/2

Nogal gedementeerde jaren '80 slasher waarin de moordenaar lacht als Ron Brandsteder en die in al zijn stompzinnigheid nog best vermakelijk is ook. Er schijnt ook nog een grietje uit Sex and the City in te zitten, maar dat heb ik nooit gezien. Voor de liefhebbers van Tim Burton zijn er stukjes te zien uit de oorspronkelijke Sweeney Todd film, ook al heb ik verder geen idee waarom die film constant te zien was. Maar iedere film die een regel als 'Now, you're in trouble, torpedo tit' bevat, is de moeite van het kijken waard.

[Bruce Lee]

ik vond Revolver best dope. Moet Rocknrolla nog zien, maar ook die trailer vond ik er wel tof uitzien. Weer meer van hetzelfde.

Zojuist Videodrome gezien. Sterke film met duidelijke kritiek op de invloed van Tv (maar kan net zo goed gezegd vervangen worden door internet, games enzo.) James Woods was echt helemaal top als de sleazy Max Renn, kan me geen andere acteur voorstellen in zijn rol. Ik vind David Cronenberg altijd erg sterk kwa ideeen, alleen houd ik absoluut niet van horror enzo. Daarom ben ik blij dat die met A History of Violence en Eastern Promises een iets andere route is ingegaan. Toch vind ik Videodrome, ondanks z'n horror elementen zeker 1 van de betere films die ik van Cronenberg heb gezien.

[Bruce Lee]

jammer dat je dan Friends gaat bashen omdat je iets anders leuker vindt.
Ik heb zelf niks op met Seinfeld en wel met Friends,maar vindt het jammer dat er dan gelijk weer op word gehakt..Het verschilt, is allebei comedy, en thats it? toch

Ben het helemaal met je eens, vind Friends erg leuk, maar Seinfeld vind ik echt geen ruk aan. Not my kind of humor.

[Melzz]

jammer dat je dan Friends gaat bashen omdat je iets anders leuker vindt.
Ik heb zelf niks op met Seinfeld en wel met Friends,maar vindt het jammer dat er dan gelijk weer op word gehakt..Het verschilt, is allebei comedy, en thats it? toch

Heb je ook wel weer gelijk in! Ieder zn ding inderdaad. Het geeft denk ik wel een verschil aan. Ik denk dat Friends een wat meer feelgoodachtige sfeer heeft, een wat lievere serie en Seinfeld is wat cynischer. Wat me ook opvalt dat meisjes (in het algemeen) Seinfeld geen ruk aan vinden en weglopen met Friends.

[Dennis Oosterhuis]

En dan kom ik, degene die zowel Friends als Seinfeld geweldig vind...

[TJ Weissel]

En dan kom ik, degene die zowel Friends als Seinfeld geweldig vind...

net zoals deze jongen!

[Pascal Barroso]

the Curb, dat keek ik ook wel eens, dat was echt briljant. Seinfeld nog nooit gezien, helaas. Die Larry David heeft toch ook het brein achter seinfeld, of hij heeft er voor geschreven o.i.d?

Beide.

Ze zeggen het in de dvd commentaren ook, voor die tijd waren ze heel vooruitstrevend. Ze zaten rond half 9 op een publieke zender en hadden het over masturberen, sex, geweld, homo's en lesbiennes, dat schijnt heel apart geweest te zijn en nogsteeds in de VS.

[Oudlid_X5]

Shijie (2004)
Één van de weinige Aziatische films waarbij ik veel moeite had om de personages uit elkaar te houden. Ook had ik het eerste uur moeite met in de film te komen. Maar ik herpakte me in het tweede uur en zag plots de sterke sfeervolle beelden van en rondom World Park Beijing. Daarbij wil ik de muziek in de film niet onvermeld laten want dat hielp me toch wel om in de film te komen. Alleen jammer dat Zhang Ke Jia zoveel tijd nodig heeft om een verhaal te vertellen van sociale en economische ‘groei’ met daarin weer zijn typische zijwegen. Iets wat hij in Useless toch veel beter uitwerkt. 7.2

[Dennis Vansant]

Loft ( 2008 )

Erik Van Looy is zo'n man die af en toe nog eens positief uit de hoek wil komen door een hoop artistieke integriteit te tonen. Zoals iedere filmminnende Vlaming wel weet, heeft hij de kans gehad om in Hollywood "de interessante" te gaan uithangen, maar toen zijn project - een boekverfilming van James Ellroy's The Night Watchman (uiteindelijk werd dit Street Kings met Keanu Reeves, Hugh Laurie en Forest Whitaker) - voor hem te vroeg aan zijn einde kwam, keerde hij ondanks een royaal nieuw aanbod terug naar het natte platte België. Hier plunderde hij de kluis bij productiestudio Woestijnvis, en boetseerde er iets mee dat kan gelden als één van de meest ambitieuze projecten in de Vlaamse filmgeschiedenis. Een bonte verzameling van de bekendste acteurs van het moment werd samengebracht in deze prent die voortkomt uit de pen van niemand minder dan Bart De Pauw (Buiten de zone, Schalkse ruiters, Mannen op de rand van een zenuwinzinking, ...), die hiermee nogmaals bewijst wat voor een talentvolle verhaaltjesverzinner hij wel niet is.

Vijf vrienden - allemaal al dan niet gelukkig getrouwd - huren een luxueuze loft in het midden van Antwerpen om er hun minnaressen te ontvangen. Geen gedoe met hotels of kredietkaartafschriften waarmee ze betrapt kunnen worden, helemaal waterdicht. Tenminste, dat is het, tot er plots een behoorlijke kink in de kabel sluipt: op een ochtend treffen ze een lijk aan in het bed, met een snee in de arm en een boodschap in grammaticaal fout Latijn in haar eigen bloed op de muur. Wanhopig het hoofd koel proberend te houden begint het vijftal de gebeurtenissen van de afgelopen dagen te herkauwen en graven daarbij dieper in de ontstaansgeschiedenis van hun broederschap in de loft.

Erik Van Looy mag zich dan wel net iets té vaak op de Vlaamse televisie vertoond hebben als presentator van het quizprogramma "De slimste mens ter wereld", dat overigens ook even aan onze noorderburen werd uitgeleend, maar toch laat hij met Loft zien dat hij als regisseur nog het meeste in zijn mars heeft. Met Loft levert hij dan ook meteen zijn beste product af, een thriller die eigenlijk een prima metafoor is voor het plan dat het vijftal met hun loft heeft opgevat. In het begin waterdicht en volledig onmogelijk te betrappen op foutjes, later toch met hier en daar een paar lekjes.

De cast is één van de grote steunpilaren van Loft, en het is er echt eentje die zijn weerga niet kent. Scenarist De Pauw, die er anders om bekend staat maar wat graag mee te spelen in de producties die hij zelf schrijft, liet het deze keer echter lopen en koos ervoor om achter de camera's te vertoeven. Verder krijgen we natuurlijk rasacteur Filip Peeters - naast ons Vlamenland vooral "big" in Duitsland - Koen De Bouw, Koen De Graeve, Bruno Vanden Broucke en jonge belofte Matthias Schoenaerts. Ook de vrouwen laten zich duidelijk niet kisten, want Veerle Baetens, Maaike Cafmeyer, Sara de Roo, Wine Dierickx, An Miller, Tine Reymer, Charlotte Vandermeersch, Laura Verlinden en Marie Vinck komen fijn meedoen. Zelfs indien de naam je iets minder bekend voorkomt, zul je voornoemde dames en heren toch minstens een keer bezig gezien hebben in één of andere film of serie. Zo zette Veerle Baetens heel soapkijkend Vlaanderen op zijn kop als titelrol in de Vlaamse "telenovela" Sara en kennen we de mooie Laura Verlinden als cyberliefje Scarlite uit BenX, een film die ik hier al eerder besprak.

Vijf jaar lang heeft Bart De Pauw in alle intimiteit aan zijn scenario kunnen sleutelen en dat is eraan te merken. De mediahype die aan Loft voorafging liet weinig aan het toeval over. Of de Vlaamse filmkijker het nu wilde of niet: hij moest en zou overstelpt worden met nieuws over hoe gewéldig hard en lang De Pauw wel niet gewerkt heeft aan het verhaal. Gelukkig wel tegen wil en dank van het schrijversduo, aangezien Van Looy niet meteen een man is die erom bekend staat naar de pijpen van de pers te dansen. Het verhaal zit mooi in elkaar met een heldere chronologie waartussen men tijdens de film afwisselt met beeldovergangen die men enkel in high-budget Amerikaanse thrillers te zien krijgt. Het grote handelsmerk van Loft zou echter zijn kronkende verhaallijn moeten zijn, en die verwachtingen zijn meer dan waargemaakt. Het wrange gevoel dat men in de laatste twintig minuten wel heel erg met plotwendingen naar je kop smijt wil echter niet snel wegebben. Men had vast en zeker een paar stappen kunnen weglaten, of misschien overslaan om tot het uiteindelijke (sterke) einde te komen.

Een ander klein puntje van kritiek dat toch gegeven moet worden is het feit dat de acteerprestaties nogal durven fluctueren. Ik ben nooit een groot fan van Koen De Bouw geweest, die meestal zodanig staat te stralen met zijn "boyish good looks" dat de rest van de cast er een zonnebril moet door dragen, en ook hier staat hij soms toch iets te automatisch te acteren. Dat kan niet gezegd worden van Filip Peeters en Bruno Vanden Broucke (mijn twee favoriete Vlaamse acteurs samen in een film, kan niet mislopen), die de rest van de cast een lesje geeft in method acting. De dames doen het ook sterk, hoewel ik het personage van Veerle Baetens (An) niet echt wilde geloven als verleidelijke femme fatale. Daar gaat het jammer genoeg net allemaal iets te houterig voor. Dirk Roofthooft (zowel Belgen als Nederlanders bekend als Lambik uit de Suske & Wiske-verfilming De duistere diamant) doet het niet slecht als "bad cop", maar doet toch net iets te vaak terugdenken aan Witse (Hubert Damen), die andere groffe maar toch mooi algemeen Nederlands pratende flik uit de gelijknamige tv-serie.

Loft zal de geschiedenis ingaan als "de film waarvoor Erik Van Looy Hollywood de rug toekeerde", en dat is te merken aan de tijd en liefde die men heeft gebruikt om deze prent tot stand te brengen. Elke Vlaamse film die men op internationale festivals probeerde af te vuren in de voorbije jaren was slechts een opwarmertje voor deze monsterproductie, die ongetwijfeld met een hoop prijzen zal mogen gaan lopen op de internationale festivals, ondanks zijn nogal vreemde releasedatum. Of Loft een Oscar kan binnenrijven (en of hij daartoe ingezonden zal worden), is nog maar de vraag, maar we mogen er verdomd zeker van zijn dat het onze beste kandidaat is die we sinds vele jaren gehad hebben.

Een mooi afgewerkt product, met de kleine gebreken vandien. Kijken!

[Michael Hamers]

The Rock

tijdloos actiespektakel van Michael Bay

8/10

[Camera Obscura]

Je komt zo op leuke plekjes als je de Nederlandse VHS zoekt. Ik zat nog even bij boekhandel Vrolijk te kijken, maar helaas... "Vrolijks film DVD's voor de lesbische vrouw."

Ik vond een vhsrip van die tape op een .torrentsite van goede kwaliteit

Misschien van de Nederlandse VHS-uitgave? Was geloof ik een van de weinige uncut uitgaves en van goede kwaliteit. Hoog tijd voor een mooie Nederlandse Sybil Danning-box, dat zou nog eens mooi zijn! Kan ik die misschien bij Vrolijk bestellen.

[TheGodfather]

Loft ( 2008 )

eergisteren de trailer voor het eerst gezien. Dat zag er ontzettend interessant uit. Misschien eens gaan kijken als ik tijd heb :razz:

[TheGodfather]

Gisteren in de sneak:

Nights in Rodanthe
Een gescheiden vrouw (Diane Lane) die gaat oppassen op het pension van haar beste vriendin. Tijdens haar verblijf daar komt er één gast: Richard Gere...
Hoe het verhaal zich zal ontvouwen kun je vanaf het moment dat Gere z`n intreden in de film doet al uitrekenen. En daar hoef je helemaal geen wiskundige voor te zijn.
Dat is opzich allemaal niet zo`n probleem, een voorspelbare romantische film op z`n tijd is niet zo erg. Maar dan moet het niet zo worden uitgevoerd zoals hier. Ontzettend traag, veel te lang gerekt (de film duurt maar 90 minuten maar het voelt eerder aan als 2,5 uur) en veel te klef. Vooral de laatste acte is te belachelijk voor woorden.
Niet veel aandacht meer aan besteden en maar snel vergeten

5,0/10

[Erwin de Koning]

Misschien van de Nederlandse VHS-uitgave?

Nee gelukkig niet, ik vind subs nogal storend. Je hebt gelijk dat deze film digitaal moet. Het is een klassieker in het genre

[Robbie-x]

We are marshall. Super goede film, met veel emotie en drama. Toppertje

[Sneaker]

The Thomas Crown Affair (1986)
Thomas Crown is een belangrijke en rijke zakenman die een gewaagde bankoverval bedenkt. Ook al heeft hij het geld niet nodig. De overval lukt en Crown lijkt ermee weg te komen. Daar denkt verzekeringrechercheur Vicky Anderson anders over. Ze ziet in Thomas Crown het grote brein achter de overval. Maar het wordt moeilijk voor haar om hem te ontmaskeren, ze worden namelijk verliefd op elkaar.

Na de fantastische remake met Brosnan en Russo was ik erg benieuwd naar het origineel met Steve McQueen en Faye Dunaway. En het was een goede film, maar hij haalt naar mijn mening nergens het niveau van de remake.

Het grootste probleem had ik eigenlijk nog wel met het verhaal. McQueen doet helemaal niets. Hij "berooft" een bank, maar waar Brosnan in de remake een belangrijk onderdeel van het plan was, gaat Crown in het origineel alleen het geld ophalen. Je zou toch verwachten dat hij ook echt wat risico zou willen nemen als hij het voor de kick zou doen. En als hij het geld niet nodig heeft, waarom zou hij het dan houden. Daarom vond ik de remake ook zo geweldig. Het ging Brosnan puur om de kick, vandaar dat hij er ook echt bij betrokken was en na het stelen van het schilderij op zoek was na een nieuwe uitdaging, een nieuwe kick. Die vond hij uiteindelijk in Russo. En zij vond een waardige tegenstander in Brosnan en uiteindelijk vallen ze voor elkaar terwijl het voor Russo in eerste instantie alleen om de lol ging. Uiteindelijk moet ze een keuze maken, die haar zwaar valt. Dunaway daarentegen wordt verliefd op McQueen, maar haar beslissing komt een beetje uit de lucht vallen. En de melding van McQueen ook. Het einde was op zich niet slecht, maar door de eerder genoemde punten kon ik er niet echt wat van voelen. De redeneringen erachter snapte ik niet. En dan ook de manier waarop Dunaway uitkomt op McQueen als dader ging nergens over.

En dat brengt me ook naar een volgend punt. Het acteerwerk. Steve McQueen en Faye Dunaway waren beiden erg goed, maar ik voelde nergens echt een spanning tussen de twee. Een klik tussen beide. Zelfs niet bij de befaamde schaakscène. Het was leuk, maar er was geen echt vonk voor mij. Daarom deed het einde me waarschijnlijk ook niet zoveel.

De beelden zijn goed, al maakt het nergens echt indruk op me zoals de remake dat wel deed. Het ergste vind ik nog wel de splitscreens. Waarom zoveel nutteloze splitscreens. Het leek wel alsof ze een gimmick zochten om de film wat op te leuken. Ik vind het niet goed uitpakken en slechts in een enkele scène heeft het echt nut.

En dan moet ik het nog hebben over de muziek. Want dat maakte de remake briljant. En ondanks dat deze soundtrack prima klinkt, haalt het nergens het niveau van de remake. Het begint gelijk al met het Oscar winnende liedje The Windmills of Your Mind gezongen door Noel Harrison. Klinkt op zich goed, maar ik vind een Oscar een beetje overdreven. De versie van Sting vind ik velen malen beter en is ook niet gehaast gezongen. Verder mist ik gewoon echt dat sfeertje dat wel in de remake zit. Sinnerman van Nina Simone maakt de eindscène zo ongelooflijk briljant en zo'n "sfeermaker" mist deze film gewoon. Hetzelfde geldt voor de muziek die ook gebruikt wordt in het menu, de remake start met zeer lichte muziek van Bill Conti en dat past perfect bij de sfeer, terwijl de muziek van het menu bij de origineel gelijk zwaar en haast dreigend begint. Kortom geen slechte soundtrack, maar de muziek van de remake is veel beter.

Dus waar het een beetje op neer komt is dus dat het absoluut een goede film is, maar bij lange na niet zo geweldig als de remake. Misschien dat mijn mening bij een volgende kijkbeurt wellicht zal veranderen,


Matchstick Men
Roy en Frank zijn meesteroplichters. Ze weten met hun vlotte babbel veel geld te stelen van hun slachtoffers. Maar dit valt niet altijd mee voor Roy. Hij heeft last van diverse tics en obsessieve en dwangmatige handelingen. Als zijn medicijnen per ongeluk verdwijnen, heeft hij hulp nodig. Hij klopt aan bij een psychoanalyticus. Daar komt hij tot de ontdekking dat hij een dochter heeft, de 14-jarige Angela. Na de eerste ontmoeting zal het leven van Roy nooit meer hetzelfde zijn. Zeker als ze hetzelfde beroep na wilt volgen als haar vader.

Het verhaal is erg goed. Ik ga niets verklappen, maar er zat een twist in die ik never nooit aan zag komen. Het is verder gewoon prachtig om te zien hoe Roy omgaat met al zijn tics en zijn bizarre baan maar ook hoe hij veranderd door zijn dochter. Erg boeiend om naar te kijken en door de tics zorgt het voor aan aantal grappige scene's. Dit komt vooral door het volgende punt.

Het acteerwerk is geweldig. Nicholas Cage zet een prachtige rol neer met al zijn tics. Maar het is ook boeiend om te zien hoe hij veranderd nadat hij te horen krijgt dat hij een dochter heeft. Prachtig om naar te kijken. Ook Sam Rockwell is erg goed als de partner van Roy, maar de show wordt gestolen door Alison Lohman. Ten tijde van deze film was ze 24, maar ze speelt in deze film een 14 jarige. En dat doet ze erg overtuigend. Geweldige rol.

Verder ziet de film er ook prachtig uit en de muziek is zalig en past uitstekend bij de film. Vooral de muziek van Sinatra en Darin was perfect.

Het enige waar ik me aan stoorde was dat Nicholas Cage als neuroot met allemaal tics en smetvrees een ketting roker is en gewoon gaat bowlen. Is een beetje ongeloofwaardig. Verder heb ik ook mijn vraagtekens over wat er nou echt met hem mankeert. Klopt niet helemaal. Maar dat is dan ook alles. Verder is het gewoon een erg goede en vermakelijke film.

[Seus]

Daredevil (Director's Cut)

Vooropgesteld, ik heb de veel bekritiseerde en als slecht ontvangen bioscoopversie nooit gezien. En daar ik deze director's cut al geruime tijd in bezit had was ik hier toch nieuwsgierig naar.

Ik heb mij 2 uur kostelijk vermaakt. Het is geen X-men (om maar eens een strip-verfilming te gebruiken), maar ik geef hem een dikke voldoende.

Ben Affleck doet zijn best, maar de bijrollen springen er ruim bovenuit. Met name Colin Farrell als Bullseye is gewoon weg een puike vertolking.

7,5

[Roger B.]

Fijn dat je dat verteld voor de mensen die hem nog niet gezien hebben.

[Seus]

Fijn dat je dat verteld voor de mensen die hem nog niet gezien hebben.

Sorry, was vergeten de spoiler-tag te gebruiken:sad: . Tekst inmiddels verwijderd.

[Mik. V]

Fijn dat je dat verteld voor de mensen die hem nog niet gezien hebben.

Ook handig dat jij het nog eens quote!

[Wim S.]

Transformers (BR) : ik zie deze film nu voor de 2e maal en heb er nog meer van genoten dan toen ik deze film voor de 1e maal op dvd zag, dat komt voornamelijk door de geweldige Blu-ray versie. Die qua beeld en geluid geweldig goed zijn, superstrak. Ook was ik in de jaren 80 een fanatieke kijker van de tekenfilms en dat vond ik wel jammer van de film, dat de stemmen van de transformers niet echt op de tekenfilmversies leken, maar het zag er allmaal wel mooi uit. Wat mij betreft wel een geslaagde verfilming. 8.5/10

[Oudlid_X5]

My Blueberry Nights (2007)
Toch wel een tegenvaller en dat ligt vooral aan het expressieloze gezicht van Norah Jones. De rest van de acteurs doen het dan wat beter dan haar maar weten niet boven hun karikatuur uit te stijgen. David Strathairn lijkt als enige echt te weten hoe hij zijn personage vorm moet geven. Buiten het acteerwerk om kon ik ook niet veel met de beelden, de sfeer die Kar Wai Wong opriep. Het leek allemaal wel op een herhaling van wat hij eerder en beter heeft gedaan. Daarbij kwam het bij mij over als een soort van mooifilmerij. Daarmee bedoel ik dat vrijwel de hele film is opgenomen in slow motion en de kleuren (vooral paars) moeten helder en duidelijk overkomen voor de beeldtaal en dat lag er voor mij te dicht op. OF komt het allemaal door de Amerikaanse setting? 5.0

Wu ji (2005)
Wat een wanproduct levert Kaige Chen hier af zeg. Of moet ik dit zien als een parodie op de recente films van Zhang Yimou? The Promise is simpelweg een heel goedkoop uitziende film waarbij het verhaal in de weg wordt gezeten door de acteurs. Daarbij zit er vrijwel in elk shot/scene CGI. Normaal heb ik daar geen problemen mee maar hier zag je het overduidelijk. Dit is al de tweede teleurstelling op rij hopelijk zijn Together en Farewell My Concubine toch beter te nuttigen. 5.0