Mulholland Drive (SE)

Betty Elms (Naomi Watts) verheugd zich op het leven in Los Angeles. De aankomende actrice is opgewonden over het feit dat zij zo dicht in de buurt van al die filmsterren in het naburige Hollywood in het \'droomappartement\' van haar tante Ruth kan gaan wonen. Eenmaal aangekomen in het huis in Beverly Hills ontdekt zij een vrouw die heimelijk haar toevlucht heeft gezocht tot de woning. Betty denkt dat de vrouw een vriendin van haar tante is. Rita (Laura Harring), zoals de vrouw zich voorstelt, lijdt aan geheugenverlies maar herinnert zich desondanks dat zij slachtoffer is geworden van een auto-ongeluk. Betty besluit zonder enig wantrouwen, ook als Rita een tas vol met dollars en een blauw sleuteltje tevoorschijn tovert, onvoorwaardelijk te helpen met zoeken naar de identiteit van de verwarde vrouw. Tijdens de zoektocht naar de identiteit van Rita ontwikkelt zich een meer dan platonische relatie tussen beide vrouwen waarbij Betty heftig verliefd is geworden op Rita. \'s Nachts wordt Rita wakker en verlangt van Betty dat ze haar vergezelt naar het illusionisten theater de \'Silencio Club\'. Zij nemen een blauw kistje mee vanuit het theater en als Rita thuis het kistje opent wordt Pandora\'s doos geopend...

David Lynch, o.a. bekend van Blue Velvet en de televisieserie Twin Peaks, heeft als één van de weinige regisseurs de gave om je als kijker zowel mentaal als fysiek bij een film te betrekken. Na het bekijken van een Lynch film blijf je altijd met vragen zitten die het noodzakelijk maken om de film nogmaals te zien. En dan worden weer nieuwe vragen opgeroepen. Lynch weet als geen ander je gedachtepatroon binnenste buiten te keren. Of hij zelf snapt wat hij heeft gemaakt is nog maar de vraag. Het knappe in ieder geval is dat hij ruimte openlaat voor iedereen die zich in de film verdiept om een eigen verhaallijn te ontdekken. Hij stuurt je een bepaalde richting op door onopvallende details en symbolen met hun eigen betekenis aan te brengen zonder exact aan te geven hoe je die als kijker moet interpreteren. Deze werkwijze vergt voor de toeschouwer enorm veel energie; je wordt als het ware verplicht om na te denken, inspanning te verrichten en absoluut je concentratie niet te verliezen. Ben je bereid om er dat voor over te hebben, dan is een Lynch film een geweldig stukje controversiële kunst dat je op zijn waarde weet te schatten. Ben je niet bereid om het gevraagde te leveren dan is het kijken naar de ogenschijnlijk onsamenhangende beelden en het luisteren naar details in het geluid een helse klus waarbij je waarschijnlijk na een korte tijd het scherm op \'zwart\' schakelt. Een Lynch film kent geen middenweg. Je vindt hem goed of slecht. Dit geldt ook voor Mulholland Drive.
Deze oorspronkelijk als televisieserie bestemde film is een hersenkraker bij uitstek en waarschijnlijk één van moeilijkste films van Lynch om te volgen en te begrijpen. Voor de liefhebber is het een uitdaging om het verhaal (of is het een droom?) te ontrafelen. Deze DVD is daar een bijzonder geschikt hulpmiddel bij want je kunt de film zo veel keer kijken als je dat wenst. Zonder in te gaan op de details - waarvan ik overigens zelf een aantal nog steeds aan het \'ontcijferen\' ben - heb ik na de film vier keer gezien te hebben voor mijzelf een idee gevat wat de boodschap van de film is. Duidelijk wordt in de film een verwijzing gemaakt naar de doos van Pandora uit de Griekse Mythologie waarin volgens de legende alle slechte gevoelens en verlangens van de mensheid in opgeborgen werden. Aangezien Pandora heel nieuwsgierig was opende ze, gelijk aan Rita, het doosje waarmee ze chaos en ellende bracht. Het verhaal is juist zo interessant omdat een ieder zijn of haar eigen interpretatie kan maken. En niemand kan beweren dat jouw interpretatie fout is. Dat is de kracht van Lynch die zelf zijn films nimmer voorziet van duidelijk commentaar waardoor er een soort hype rondom zijn films én om zijn persoon is ontstaan.
Niet voor niets werd Lynch genomineerd met een Academy Award voor de regie. Op meesterlijke wijze weet hij een spanning op te bouwen die zijn weerga niet kent en waarbij je als kijker in vertwijfeling raakt. Wat gebeurt er? Wat betekent dit? Waar ben je in de film? Is het een flash forward of is het nu juist een flashback, of is het de realiteit waarin je betrokken bent geraakt? Visueel is deze film een hoogstandje en verandert geleidelijk aan in een film noir van goddelijke proporties. Als aanhanger van de droomtheorie, maar dan vanuit een volledig ander perspectief dan de meeste andere kijkers, vind ik de montage van Mary Sweeny zeer overtuigend en knap aansluiten bij deze theorie. Wat zeker niet onvermeld mag blijven zijn de waanzinnige acteerprestaties van Naomi Watts en Laura Harring. Buiten het feit dat beide vrouwen er bijzonder goed uitzien spelen zij fameus hun rol. De scène in de Silencio Club is voor mij legendarisch en geeft mij keer op keer bij het zien ervan koude rillingen. Wat een acteren! En dan hebben we het nog niet gehad over de beklemmende filmmuziek van Angelo Badalamenti die zelf een rol in de film heeft toebedeeld gekregen. Zoals gezegd is Mulholland Drive voor de fijnkijker een prima tijdsbesteding waarbij het lijkt alsof je met de regisseur een spelletje schaak speelt waarvan de uitslag bij voorbaat al vast staat. David Lynch wint!

Beeldkwaliteit

Het beeld is anamorf in de beeldverhouding 1.85:1 vastgelegd. Het beeld is scherp maar kent ook een aantal softe momenten. Of dit zo bedoeld is door de regisseur – per slot van rekening weet je het nooit zeker bij David Lynch – is mij niet bekend. Soms, zij het minimaal, is edge enhancement zichtbaar zonder dat dit een storende invloed heeft. Het contrast is evenals het schaduwdetail goed verzorgd. De film bevat een flink aantal donkere scènes welke over het algemeen goed te volgen zijn. De gepresenteerde kleuren zijn helder en ogen natuurlijk. Beschadigingen of vuil zijn niet aanwezig. Filmgrain is wel in een aantal scènes zichtbaar. Door de lage bitrate zijn er een aantal compressiefouten opgetreden. Belangrijker is dat hierdoor minder bits voorhanden waren voor de detaillering en dieptewerking van het beeld. En dat is op zich jammer want juist meer diepte had de film nog meer cachet gegeven. De optionele Nederlandse ondertiteling is goed onder in het beeld geplaatst maar had iets lager gekund. De laagwisseling van deze DVD-9 vindt vrijwel ongemerkt plaats. De film is onderverdeeld in 24 chapter stops wat voldoende is voor een film van 141 minuten.

Geluidskwaliteit

Het geluid is erg belangrijk in deze film. Ongemerkt brengt Angelo Badalamenti zijn filmmuziek tot leven wat tijdens een aantal momenten tot een onaangenaam beklemmend gevoel leidt. Door goed gebruik te maken van lage tonen, welke zonder problemen door de subwoofer worden gereproduceerd, wordt de spanning opgebouwd. Daarbij wordt subtiel achtergrondgeluid en filmmuziek via het surround-kanaal weergegeven. Hetzelfde effect wordt eigenlijk ook bereikt door simpelweg de stilte te laten overheersen. De geluidsmix \"ademt\" een zekere melancholie en drama dat perfect bij de beelden past.
Het geluid is meestentijds gericht op het frontkanaal met in het centrum een goed verstaanbare dialoog. Bij effectgeluiden wordt het surround-kanaal netjes in split surround aangestuurd en wordt ook het LFE kanaal ingeschakeld. De vertolking van het lied Llorando (\"Crying\", Roy Orbinson) dat a capella door Rebekah Del Rio in de Silencio Club ten gehore wordt gebracht klinkt zuiver en levert gegarandeerd kippenvel op. Het geluid dat middels diverse tracks op de DVD is vastgelegd is technisch prima voor elkaar. De Engelse Dolby Digital 5.1 track (384 kb/s) verschilt niet veel van die van de Engelse DTS track (754 kb/s) ware het niet dat de voorkeur licht uitgaat naar laatstgenoemde omdat deze iets sprankelender in het gehoor klinkt en het lage frequentiegebied met meer beheersing wordt weergegeven.

Extra's

Mulholland Drive is als een 2-disc Special Edition door A-Film op de markt gebracht. Alle extra\'s zijn Nederlands ondertiteld.

Disc 1

Trailers
Mulholland Drive
Curse Of The Jade Scorpion
Lost Highway
Godford Park

Disc 2

Voordat we bij het echte keuzemenu kunnen komen moet je een toets van een telefoon selecteren. Er is één toets voor het Franstalig menu en één toets voor het Nederlandstalig menu. Als één van de andere toetsen wordt geselecteerd horen we een geluidsfragment uit de film. Eenmaal bij het Nederlandstalig menu aangekomen kunnen we uit de volgende extra\'s kiezen:

Making of Mulholland Drive (23:40)
Deze extra staat volledig in het teken over de hype die rondom regisseur David Lynch bestaat. Ook in dit bijna 24 minuten durend filmpje over hoe de film is gemaakt kom je niets te weten over de echte inhoud. Het lijkt wel of alle mensen die aan deze \'Making Of\' hebben meegewerkt een pact met Lynch hebben afgesloten. Je ziet beelden van een aantal filmsets afgewisseld met interviews met de cast & crew. Maar over de feitelijke inhoud van de film wordt door niemand iets meegedeeld. Erg teleurstellend.

Interview Angelo Badalamenti (16:46)
In deze bonus zien en horen we componist Angelo Badalamenti aan het woord. Hij vertelt hoe hij in aanraking kwam met David Lynch ten tijde dat deze Blue Velvet in 1986 afrondde. Sindsdien heeft hij veel met Lynch samengewerkt. Ook is hij verantwoordelijk voor het thema uit Twin Peaks. Badalamenti vertelt iets over zijn rol die hij in de film speelt. Maar ook hier horen we vrijwel niets over de film zelf en wat de muziek nu precies betekent in de film. Overigens is het bijzonder slordig dat de naam van Angelo Badalamenti in de titel van deze extra onjuist is geschreven. Er staat \"Interview Angelo Balamenti\".

Interview Mary Sweeney (6:03)
Mary Sweeny is filmeditor en zegt dat ze alleen nog maar samen wil werken met Lynch. Ze vertelt iets over de samenwerking met de regisseur die blijkbaar adoreert. Ook wordt hier weer niets interessants gemeld over de film. Het enige dat deze Frans sprekende vrouw weet te vertellen is dat de uncut versie zo\'n vijf en een half uur duurt en dat die naar ruim twee terug gebracht moest worden.

Het Grote Nergens
Hier bezoek je aan de hand van beelden en foto\'s een achttal specifieke locaties uit de film. De beelden zijn voorzien van tekstmateriaal van David Lynch. Ook hier worden we wederom weer niets wijzer dan dat we al zijn.

1. Mulholland Drive
2. De Silencio Club
3. De Courtyard
4. Lunchroom Winkie
5. De Ingang van de Paramount Studio
6. De High-tech Villa van de Filmmaker
7. De Ranch van de Cowboy
8. Dwarfland, \"Het Land van de Dwergen\"

Filmographies
Hier zien we de filmografieën van de volgende personen:
Naomi Watts – Acteur
Laura Harring – Acteur
Justin Theroux – Acteur
David Lynch - Regisseur

Trailer
En als laatste extra op deze disc zien we nogmaals een trailer van Mulholland Drive.

Met Mulholland Drive deed David Lynch eindelijk weer eens van zich spreken. Voor de liefhebber van de films van deze markante regisseur is deze hersenkraker een absolute must have. De film op zijn waarde schatten is geen eenvoudige aangelegenheid. Daarvoor moet je de film meerdere malen bekijken en verbanden kunnen leggen. De film is voor wat beeld en geluid betreft meer dan behoorlijk op DVD gezet. De extra\'s bestaan vrijwel uit nietszeggend materiaal dat leuk is om een keer gezien te hebben, maar om de film ermee te ontcijferen kan je echt wel vergeten. Dus je bent op je eigen intuïtie en kennis aangewezen om de film tot een goed einde te brengen. Veel succes maar bovenal veel plezier met Mulholland Drive!

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Eigen Collectie.

Lees meer

• Vorige: Heksen en Bezemstelen / Bedknobs and Broomsticks (DVD)
• Volgende: Iron Monkey 2 (DVD)