Soylent Green

Recensent:
Koen Koene
12-11-2003

Totaalbeoordeling:

7.9
DVD

Soylent Green (DVD)
Samenvatting

Het verloederde, overbevolkte New York van 2022 is geen prettige plaats om te wonen. Het milieu is vervuild, corruptie en machtsmisbruik zijn de orde van de dag en echt voedsel, zoals vlees en fruit, is zeer zeldzaam en slechts weggelegd voor de allerrijksten in de stad. De rest van de bevolking leeft op droge sojacrackers, ook wel Soylent genoemd. Er zijn verschillende kleuren Soylent, zoals rood en geel. En de nieuwste rage is groene Soylent, uitgedeeld op elke dinsdag. Detective Thorn (Charlton Heston) behoort tot corrupte politiedienst van New York, samen met zijn onderzoekspartner Sol (Edward G. Robinson). Als Thorn op een moordzaak wordt gezet, lijkt het in eerste instantie op een eenvoudige roofmoord. Al gauw leidt het spoor echter tot een verbijsterende ontdekking...

Commentaar

Het door Richard Fleischer geregisseerde Soylent Green, gebaseerd op een boek van Harry Harrison, is een van de science fiction klassiekers van de jaren ’70. In de film wordt een grimmig beeld van het New York van 2022 geschetst. Het is een tijd waarin het milieu verwoest is, het voedsel schaars is en vrouwen worden gezien als inboedel, behorend bij het betreffende appartement. Men gebruikt zelfs letterlijk de term \'meubilair\', als in: \"Meid, je bent verdomd goed meubilair.\" Feministen over de gehele wereld krommen collectief hun tenen bij de gedachte aan een dergelijke toekomst. Een van de dingen waar Soylent Green om bekend staat is de verrassende ontknoping. De uitdrukking “Soylent Green is …!!!” (vul de puntjes zelf maar in) is alom bekend binnen SF-kringen. De kans is dan ook groot dat je als scifi-liefhebber de ontknoping al weet, ook al heb je de film nooit gezien. Natuurlijk zul je het meest van de film genieten indien je onbekend bent met de onthulling aan het eind, maar ook als je wel het geheim van Soylent Green kent is de film nog best het bekijken waard. Het verhaal is namelijk alleraardigst, en ook het acteerwerk mag er zijn. Zoals verwacht werkt Charlton \"It\'s a madhouse!\" Heston’s typische manier van (over-)acteren zo nu en dan op de lachspieren, maar dat geeft de film juist een bepaalde charme. Tevens noemenswaardig is de chemie tussen Heston en Edward G. Robinson, die op aangrijpende wijze de weemoedige Sol neerzet. Zijn prestatie is des te indrukwekkender als je weet dat de acteur ten tijde van Soylent Green ernstig ziek was (hij leed aan kanker) en niet lang meer te leven had. En alsof dat nog niet tragisch genoeg was, was Robinson ook nog eens vrijwel compleet doof. Houd deze zaken in je achterhoofd als je naar zijn laatste scène in de film kijkt, en je zult begrijpen waar de emotie vandaan komt. Twee weken nadat de opnames afgerond waren, op 26 januari 1973, overleed hij. Soylent Green was Robinson’s 101e en tevens laatste film.

Filmspecs

Medium: DVD
Genre: Science fiction, Thriller
Regio: 2
Jaar: 1973
Speelduur: 93 min
Verpakking: Snapper
Beeldverhouding: 2.35:1 anamorf
Geluidssporen:
  • Dolby Digital 1.0 - Duits
  • Dolby Digital 1.0 - Engels
  • Dolby Digital 1.0 - Frans
  • Dolby Digital 1.0 - Spaans
  • Dolby Digital 2.0 - Commentaar
Ondertiteling: Nederlands, Duits, Engels, Turks, En vele andere
Uitgever: Warner Home Entertainment
EAN: 7321931650526

Extra's

  • Trailer
  • Audiocommentaar
  • Edward G. Robinson Party (5 min.)
  • A Look at the World of Soylent Green (10 min.)

Techniek en extra's

Beeldkwaliteit

Soylent Green staat in de oorspronkelijke verhouding van 2.35:1 op DVD. Het anamorfe beeld heeft over het algemeen een aanvaardbare scherpte, is erg schoon (met slechts incidenteel enkele opvallende ongerechtigheden, bijvoorbeeld op 00:51:56) en is nagenoeg geheel vrij van storende beeldruis of grain. Uitzondering zijn de buitenscènes, waar het filter dat men gebruikt heeft om de suggestie van smog op te wekken resulteert in een erg korrelig beeld. Over de kleuren valt weinig te klagen; ze zien er hier en daar een tikkeltje gedateerd uit, maar dat is vrijwel onvermijdelijk. Andere grote problemen op kleurgebied blijven uit. Op andere fronten zijn er echter wel enkele minpuntjes, zoals de aanwezige edge enhancement, en het feit dat de transfer een flinke hoeveelheid posterisatie bevat. Beide problemen zorgen gelukkig nooit voor een al te grote verstoring van het kijkplezier. Dus: een nette transfer voor een film van dertig jaar oud!

Geluidskwaliteit

Het komt nog steeds regelmatig voor dat men het geluid van oude films bij de stap naar DVD in het oorspronkelijke mono- of stereoformaat laat. De verwende DVD-liefhebber zal in dergelijke gevallen wellicht teleurgesteld zijn dat er geen 5.1-geluid op de schijf staat, maar voor de puristen zal dat weinig uitmaken. Zij zullen betogen dat je antieke klassiekers - bijvoorbeeld Soylent Green - juist met hun oorspronkelijke geluid moet bekijken, net zoals je als Home Theater-fanaat het liefst films in de oorspronklijke beeldverhouding ziet. Of je het daarmee eens bent of niet, bij Soylent Green zul je het met een 1.0-monotrack (192kbit/s) moeten stellen. En eerlijk gezegd klinkt deze niet eens zo slecht. Het geluid heeft acceptabele klank, een bovengemiddelde dynamiek en is vrij van hinderlijke ruis of gekraak. Dat neemt niet weg dat het uiteraard een eendimensionale aangelegenheid blijft en dat het geluid duidelijk herkenbaar is als dat van een oudere productie. Al is het alleen maar door de bij vlagen typische jaren \'70 muziek, luister maar eens naar het \'theekransje\' van het Meubilair rond 00:38:34 (waarbij je niet vreemd zou opkijken als ineens John Shaft, the black private dick that’s a sex machine to all the chicks, de set op zou wandelen). Voor een film als dit echter kan dat allemaal wel door de beugel. Al met al is de geluidskwaliteit dan ook dik in orde, ondanks het gebrek aan toeters en bellen.

Extra's

Ondanks dat het een oudere film betreft wordt de DVD-uitgave van Soylent Green toch gesiert door een bescheiden aantal extra’s.

Audiocommentaar
Op de recent opgenomen commentaartrack van Soylent Green hoor je regisseur Richard Fleischer en actrice Leigh Taylor Young. Ondanks dat er tientallen jaren zijn verstreken sinds het maken van de film weet Fleischer nog tal van interessante details te melden, bijvoorbeeld over de casting, de sets en de gebruikte technieken. Ook komen de verschillen tussen film en boek aan bod. Verrassend genoeg blijkt de onthulling aan het eind van Soylent Green geen deel uit te maken van het boek. Young vertelt vooral hoe zij de opnames had ervaren, en hoe het was om te werken met een grootheid als “Chuck” Heston. Tevens komen zowel Young als Fleischer met enkele vermakelijke anekdotes. Een interessant commentaar, al valt wel op dat beide sprekers de impact van de film overschatten door deze te prijzen als de definitieve profetische ‘eye-opener’ wat betreft milieuproblematiek. Soylent Green is een vermakelijk filmpje, dat zeker, maar veronderstellen dat deze veel bij zal dragen aan de verbetering van de wereld gaat wat ver.

Edward G. Robinson Party (5 min.)
Archiefbeelden van het feestje voor Edward G. Robinson, waarmee gevierd werd dat de acteur er met Soylent Green een respectabele 101 films op had zitten. Zeker geen misselijke prestatie. Je krijgt een korte speech van Heston te zien, waarin hij o.a. enkele felicitatietelegrammen voorleest. Daarna komt Robinson zelf aan het woord, die vol enthousiasme verkondigt dat hij gaat voor de 200. Maar zoals eerder vermeld heeft hij die uitdaging helaas nooit aan mogen gaan. Tragisch, maar waar. Het getoonde materiaal (Nederlands ondertiteld) is niet in de beste staat, maar toch complimenten voor het feit dat men het ergens heeft op weten te rakelen.

A Look at the World of Soylent Green (10 min.)
Een Making Of uit jaren ’70, bedoeld ter promotie van de film. Naast filmfragmenten en een toelichting op setting en verhaal bevat deze korte featurette (Nederlands ondertiteld) tevens wat achter-de-schermen-materiaal, waarin je meekijkt met de opname van de rel-scène. Ook worden wat fragmentjes getoond van het hierboven beschreven feestje voor Robinson.

Trailer
Zoals gebruikelijk is de bioscooptrailer de hekkensluiter van het lijstje extra’s.

Conclusie

Soylent Green is een van de betere science fiction films uit de jaren ’70. De klassieker is op zijn sterkst als je de verrassende afloop nog niet weet, maar ook anders wel degelijk de moeite waard. De DVD-uitgave wordt gekenmerkt door een nette beeldkwaliteit, en ook het geluid is – ondanks het mono-karakter – zeker acceptabel. Bovendien heeft men bij Warner redelijk goed zijn best gedaan om de toegevoegde waarde van de uitgave te verhogen, met als voornaamste extra een interessant audiocommentaar. Een prima DVD dus voor de liefhebber van SF-klassiekers.

Laatste reacties

Surya  |  12-11-2003

Vond 'm best wel degelijk, maar, alhoewel ik het einde niet kende, voelde ik het wel zo min of meer aankomen. Had iets edgyer mogen zijn voor mij.
Lees meer >

pascalnet  |  12-11-2003

Laat deze film nou heel toevallig nog vanavond op TCM komen! Aanvang 21.00.
Lees meer >

Mazdalfa  |  12-11-2003

Inderdaad: een klassieker in zijn genre, uit een tijdperk waarin men nog een boodschap in een film durfde te stoppen. Kom daar tegenwoordig nog maar eens voor n...
Lees meer >

Alex van den Berg  |  12-11-2003

Absoluut één van de Science Fiction toppers uit de jaren 70! (y)
Lees meer >

Richard B.  |  12-11-2003

Soylent Green is moderator edit :wink: Deze was te voor de hand liggend om hem niet te posten. :) Moderator edit (Alex): Deze spoiler was te voor de han...
Lees meer >

Geef ook een reactie in dit topic!

12 Anamorf Dolby Digital
DVDBlu-rayStreamingBioscoop
8

Beoordeling allesoverfilm.nl

Film:8
Beeldkwaliteit:7
Geluidskwaliteit:7
Extra's:5
7.8

Beoordeling lezers

# beoordelingen: 71
?

Jouw beoordeling

Log in om deze film te beoordelen.