I Can't Think Straight

Tala (Lisa Ray) is een Palestijnse vrouw uit Jordanië, uit een rijke Arabisch christelijke familie. Haar ouders Reema (Antonia Frering) en Omar (Dalip Tahil) en ook zijzelf, verwachten dat ze met een rijke Arabisch christelijke man trouwt en kinderen krijgt. En dat lijkt te lukken, ze verlooft zich met Hani (Daud Shah) en de trouwdatum staat gepland. Maar als Tala in Londen is ontmoet ze via haar beste vriend Ali (Rez Kempton), de Indiase moslima Leyla (Sheetal Sheth). De twee worden vriendinnen maar voelen zich al snel aangetrokken tot elkaar. Leyla, in eerste instantie geschrokken door deze ontwikkeling, kiest voor zichzelf en komt ervoor uit dat ze lesbisch is. Tala vindt dat ze andere mensen geen pijn mag doen en als lesbienne in haar cultuur niet kan leven. Ze keert terug naar Jordanië voor het huwelijk. Maar hoe lang kan ze haar ware aard nog verbergen voor zichzelf en voor haar familie en niet te vergeten haar verloofde?

I Can't Think Straight is de eerste film van Shamim Sarif (The World Unseen), gebaseerd op haar eigen boek met dezelfde titel. Het script is geschreven door Sarif en Kelly Moss. De partner van Sarif, Hanan Katan, is een van de producers. Sarif doet zelf de regie en heeft ook nog de lyrics geschreven voor het lied Tell Me dat in de film gebruikt wordt, gezongen door Leonie Casanova.
I Can't Think Straight vertelt het autobiografische verhaal van Sarif en haar partner Katan. Lisa Ray speelt de rol van Tala, gebaseerd op Katan. Sheetal Sheth speelt Leyla, het karakter van Sarif zelf. Het is vooral een verhaal van de moed om jezelf te zijn, ongeacht de cultuur waar je uit komt. Zowel in Tala's als in Sheyla's cultuur wordt lesbisch zijn niet makkelijk geaccepteerd. En ze hebben beiden moeders die wat dat betreft ook heel conventioneel zijn en hun kinderen onder grote druk zetten om vooral te doen wat hoort. In het geval van Tala trouwen met een rijke man, in het geval van Sheyla: het kantoor van haar vader overnemen, trouwen en een goede moslima zijn. Het valt dan ook niet mee voor Tala en Sheyla als ze verliefd worden op elkaar. Niet alleen vanwege hun eigen emoties, maar vooral ook voor de consequenties die dit heeft voor hun familie en hun toekomst. Sheyla besluit al snel dat ze alleen door trouw te zijn aan zichzelf de ware liefde zal kunnen vinden. Voor Tala duurt dat wat langer, maar Sheyla's moed geeft haar dat laatste beetje zelfvertrouwen. Gelukkig reageren de meeste betrokkenen liefdevol op hun openbaring. Al zijn de moeders nogal in shock.
Sarif heeft een sympathieke, maar niet bijster goede, eerste film neergezet. Er is veel aandacht besteed aan het verhaal en vooral ook aan de muziek. Er zijn drie nummers speciaal voor deze film geschreven. Tell Me geschreven door Sarif zelf en twee nummers geschreven door Leonie Casanova, Little Feeling en Holy Daughter. Alle drie zijn gezongen door Casanova. Het zijn mooie nummers die ook goed in het verhaal passen, maar in de film nemen ze soms een beetje teveel ruimte in, wat het verhaal enigszins vertraagt. De acteerprestaties zijn oké, maar niet bijster goed. Ray en Sheth zijn goed, vooral ook mooi, maar soms is Ray een beetje over-the-top. De zus van Sheyla, Yasmin, gespeeld door Amber Rose Revah is eigenlijk het sterkst. Een erg leuke en humoristische rol is weggelegd voor de huishoudster van Tala's ouders, gespeeld door Nina Wadia. Het verhaal zit op zich goed in elkaar, al komen sommige ontwikkelingen van de personages nogal uit de lucht vallen.
Deze film is vooral sympathiek en ook gedurfd. Homofilie is in veel culturen onbespreekbaar en vooral ook in de Arabische wereld, moslims en christenen gelijk. Sarif is erin geslaagd om dat op een integere manier te doen. Het seksuele aspect blijft heel bescheiden, want het gaat vooral over liefde, niet over seks en dat komt de film ten goede. Ook de spanningen tussen bijvoorbeeld Israël en de Palestijnen worden in het verhaal verwerkt en dat geeft het verhaal een meerwaarde.
De film ging in juni 2008 in première in Amerika en won in 2009 de publieksprijs voor Beste Film op het Miami Gay and Lesbian Film Festival. Voor de liefhebbers van Sarifs werk de moeite waard, maar voor een mooiere film van haar verwijs ik graag naar The World Unseen.

Beeldkwaliteit

De film is in z'n originele beeldformaat van 1.85:1 (anamorf) overgezet naar DVD. De kwaliteit van de transfer is ruim voldoende. Het beeld is niet overal haarscherp, vooral de wat ruimere shots komen vrij soft over. De close-ups daarentegen zien er goed scherp uit. Het contrast van het beeld is wat aan de hoge kant. Het zwart is mooi donker, maar lichte delen zien er wel heel bleek uit. De detaillering is redelijk. In de donkere delen is er niet veel detail meer te onderscheiden. Het kleurgebruik is nogal wisselend. Sommige scènes zien er heel kleurrijk en goed verzadigd uit, andere momenten is het vrij bleek en flets. Vaak is wat lichte filmgrain aanwezig, maar overige artefacten vallen heel erg mee. De DVD kent 12 hoofdstukken, die ook via het menu zijn te selecteren.

Geluidskwaliteit

De DVD bevat een Dolby Digital 2.0 (224 kb/s) geluidstrack in de originele Engelse taal. Het is even wennen aan hoe het geluid is opgebouwd. Het klinkt heel klinisch, doordat alles is nagesynchroniseerd. Het komt vrij onnatuurlijk over op de manier waarop het is gedaan. De dialogen hebben de neiging om te slissen, ze zijn heel fragiel en dun. Ze zijn op deze manier echter wel heel goed te volgen De veelvuldig aanwezige atmosfeergeluiden vullen het geheel goed op. Alleen de muzieknummers in de film beschikken over voldoende laag, bij de rest van het geluid ontbreekt dat volledig. Op zich dus een duidelijke geluidstrack, maar het komt allemaal wel heel kunstmatig over.

Extra's

De DVD heeft statische menuschermen in 1.78:1 beeldformaat met een fragment uit een nummer van Leonie Casanova als achtergrondgeluid.

Trailer (2 min)
De trailer van de film in 1.85:1 niet anamorf beeldformaat. De trailer heeft geen Nederlandse ondertiteling.

Een rijke Palestijnse vrouw ontdekt een paar dagen voor haar geplande huwelijk dat ze verliefd is op een vrouw. Maar in haar cultuur en die van haar vriendin, die moslima is, is homofilie een taboe. Zullen ze in staat zijn trouw te blijven aan zichzelf en zo de kans krijgen om ware liefde te ontdekken? I Can't Think Straight is op zich een sympathieke film, maar weet niet geheel te overtuigen. De DVD heeft een redelijk goede beeldkwaliteit. Het geluid doet erg kunstmatig aan, wat de filmbeleving niet echt ten goede komt. Als extra is alleen de bioscooptrailer aanwezig.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Homescreen.

Lees meer

• Vorige: Journey - Live in Manila (DVD)
• Volgende: Passengers (DVD)