Monsieur Lazhar

Op een lagere school in het Canadese Montreal pleegt de lerares van Alice (Sohpie Nélisse) en Simon (Émilien Néron) tijdens de pauze zelfmoord in het klaslokaal. De school is in shock en de kinderen krijgen psychologische hulp. Bachir Lazhar (Mohammed Fellag), een Algerijnse immigrant, biedt zich aan als nieuwe onderwijzer en krijgt een kans om zich te bewijzen. Zijn manier van lesgeven verschilt nogal van die van de school en de aanpassingen kosten tijd. Een dictee uit een boek van Balzac is wat hoog gegrepen en dat tafeltjes niet recht achter elkaar staan vindt hij heel modern. Hij helpt daarnaast de kinderen zoveel mogelijk om het verlies van de lerares een plek te geven, maar hijzelf heeft ook nog het nodige te verwerken.

Af en toe kom je relatief kleine films tegen die een grote impact hebben op je mentale beleving. Monsieur Lazhar is zo’n film. Gemaakt door Philippe Falardeau, een Canadese regisseur, die vier jaar geleden een toneelstuk zag van Évelyne de la Chenelière, Bachir Lazhar genaamd. Het was een solo-stuk, maar dat gaf Falardeau de mogelijkheid om voor de film de overige karakters geheel naar eigen idee en inzicht in te vullen. De film is gesitueerd in en rondom een basisschool, waar buiten nog sneeuw ligt en het koud is. De school is van slag, omdat er een lerares zelfmoord heeft gepleegd in een klaslokaal. Dat is een zeer traumatische ervaring voor de kinderen en er is alle aandacht voor hen. Maar Lazhar, de nieuwe leraar van Algerijnse afkomst, merkt dat niet alleen de kinderen, maar ook de docenten en directie aandacht en psychologische hulp nodig hebben. De film weet hier treffend mee om te gaan. Zelfmoord is iets wat bij iedereen impact heeft en daar moet bij iedereen aandacht aan geschonken worden. Falardeau wil geen boodschap overbrengen of moralistisch zijn, maar je merkt wel dat hij iets te vertellen heeft en een mening wil geven. Over psychologische hulp bij zelfmoord bijvoorbeeld, of de afstand tussen leraar en leerling. Ondanks het zware thema is dit geen sombere film. Om dat tegen te gaan zijn er ook voldoende momenten met lichte humor en tederheid. Het karakter van Bashir Lazhar, prachtig gespeeld door de Algerijnse acteur Mohamed Fellag, heeft daar een belangrijke aandeel in. Ondanks zijn aanpassingsproblemen op de school weet hij de kinderen voor zich te winnen. Zijn innemendheid speelt daarbij een belangrijke rol. De kinderen zijn op zoek naar een eigen identiteit. Waar staan ze in deze wereld? Lazhar probeert hen te helpen bij die zoektocht. Maar ook hijzelf moet nog iets uitzoeken, iets wat met zijn verleden te maken heeft, maar waarvan hij de school niet op de hoogte brengt. Verschillende lagen dus in deze film, wat het geheel alleen maar interessanter maakt. Boeiend van begin tot eind. Het goede acteerwerk van Fellag werd al eerder aangeroerd, maar we mogen ook het spel van de veelal jonge cast niet ongenoemd laten. En dan met name de twee belangrijkste castleden: Sophie Nélisse en Émilien Néron. Zij spelen Alice en Simon, die beiden diep onder de indruk zijn van het verlies van de onderwijzeres. En daarbij speelt schuldgevoel ook een belangrijke rol. Ondanks hun nog jonge leeftijd spelen beide acteurs heel geloofwaardig en naturel. Allemaal elementen dus die de film naar een hoger plan trekken. Het geeft een bijzondere indruk hoe kinderen en volwassenen ieder op hun eigen manier omgaan met een zelfmoord. Meneer Lazhar is daarbij het sympathieke middelpunt. Een personage waar veel onderwijzers bij het zien van deze film een voorbeeld aan zouden kunnen nemen.
Dat Monsieur Lazhar uiteindelijk internationaal werd opgepakt blijkt uit de nominatie voor een Oscar als Beste Niet-Engelstalige film. De nominatie werd niet verzilverd (deze ging naar het Iraanse A Separation), maar de film won wel de publieksprijs op het Film Festival van Rotterdam!

Monsieur Lazhar is door Filmfreak uitgebracht op DVD en Blu-ray Disc. De bespreking hieronder betreft de BD.

Beeldkwaliteit

Monsieur Lazhar staat in een beeldformaat van 2.35:1 op deze Blu-ray Disc-uitgave, wat overeenkomt met het originele beeldformaat. De film staat op een 25 GB enkellaags disc, die bijna voor zijn geheel is beschreven. Het beeld heeft een resolutie van 1080/50i, waarbij het interlaced is opgebouwd. Dat betekent dat het beeld uit 50 samengevoegde halve beelden per seconde bestaat. En dat betekent ook dat de transfer last heeft van de 4% versnelling, zoals ook bij PAL DVD's aan de orde is. Voor de encodering van het beeld is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC videocodering.

Voor wat gemaakt is als een ‘kleine’ film ziet deze transfer er heel behoorlijk uit. Het is alleen verwonderlijk dat Filmfreak een 1080i-transfer heeft gebruikt voor deze Blu-ray Disc. De USA-versie heeft bijvoorbeeld wél een 1080p-transfer. Nu zijn de beperkingen gelukkig nauwelijks zichtbaar, mede ook omdat de film weinig snelle camerabewegingen heeft. Voor het overige ziet het er prima uit. Close-ups zien er zeer scherp uit met een mooie detaillering. Er zijn een aantal ruimere shots die iets minder scherp tonen. Kleurgebruik, contrast en helderheid zijn dik in orde. Van compressiefoutjes of posterisatie hebben we hier geen last. Een heel enkele keer is lichte edge-enhancement waarneembaar. Allemaal prima dus, maar het blijft vreemd dat men voor een 1080i-transfer heeft gekozen.

Geluidskwaliteit

Er staan een flink aantal geluidstracks op deze Blu-ray Disc-uitgave van Monsieur Lazhar. De meest interessante is een DTS-HD Master Audio 5.1 (24bit/48kHz) track in de oorspronkelijke Franse taal. Superlatieven schieten bijna te kort voor deze geluidstrack. Men heeft hier een prachtig werkstuk afgeleverd. Alles klinkt zo helder, gedetailleerd en harmonieus. De balans is perfect en je merkt aan veel elementen dat er vooraf goed is nagedacht over het gebruik van geluid in de film. Prachtig voorbeeld is de bijna onmerkbare overgang van de housemuziek in de verte van het schoolfeest naar Algerijnse muziek, waarop Lazhar in z’n eentje begint te dansen. Zo subtiel, maar ook zo veelzeggend. De dialogen zijn uitstekend te volgen en klinken heel natuurlijk. Mooie muziek en omgevingsgeluiden kleuren het geheel fraai in, waarbij het veelvuldig gebruik van alle kanalen voor een ruimtelijk klinkend geheel zorgt. Deze geluidstrack van Monsieur Lazhar is een prachtig voorbeeld dat een film, zonder enig aktiegeweld, qua geluid toch zeer uitgebalanceerd kan zijn. Een geluidstrack voor de fijnproevers. Wat is dit mooi!

Extra's

De Blu-ray Disc heeft een geanimeerd menu, waarbij korte fragmenten uit de film zijn gebruikt. Als achtergrondmuziek is de themamuziek uit de film te horen. De twee extra’s op deze uitgave zijn beide in HD-resolutie en voorzien van Nederlandse ondertiteling. De buitenlandse uitgaves hebben een iets uitgebreider pakket aan extra’s, maar heel veel meer krijg je daar niet.

Interview met de regisseur (23 min)
Vooraf aan een voorstelling tijdens het Filmfestival van Rotterdam is er een interview met Fallardeau in de bioscoopzaal. De interviewster is wat stroef (en beheerst het Engels maar matig), maar met de nodige humor weet Fallardeau er toch een leuk gesprek van te maken, hoewel het lastig is om niet teveel prijs te geven van de film als deze nog vertoond moet worden.

Trailer (2 min)
De bioscooptrailer van de film in 2.35:1 beeldformaat.

Op een basisschool in Canada pleegt een onderwijzeres zelfmoord. Haar plek wordt ingevuld door de Algerijnse onderwijzer Bashir Lazhar. Hij helpt de kinderen de dood van de onderwijzeres te verwerken. Monsieur Lazhar is een prachtige, intieme film met mooi acteerwerk en een sterk verhaal. Deze Blu-ray Disc-uitgave heeft een prima beeldkwaliteit, al hebben we wel met een 1080i-transfer te maken. Het geluid is in al z’n eenvoud weergaloos mooi. Echt voor de fijnproevers. Als extra is er naast de trailer een interview met de regisseur tijdens het Filmfestival van Rotterdam voorhanden, dat overigens ook op de Amerikaanse uitgave staat.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Filmfreak Distributie.

Lees meer

• Vorige: Prometheus (Blu-ray)
• Volgende: The Raid: Redemption (Serbuan maut) (Blu-ray)