Shining, The (mini TV-Serie)

Nadat Jack Torrance (Steven Weber) is aangesteld om gedurende de winterperiode als huisbewaarder op te treden, neemt de familie Torrance haar intrek in het gigantisch grote zomerhotel The Overlook. In de rustige bergomgeving van het afgelegen vakantieoord in de Rocky Mountains kan de van alcoholverslaving herstellende schrijver zich volledig toeleggen op het schrijven van een nieuw toneelstuk terwijl hij gelijktijdig voor het onderhoud en de bewaking van het verder leegstaande hotel zorgt. Samen met zijn vrouw Wendy (Rebecca de Mornay) en zijn helderziende zoontje Danny (Courtland Mead) is Jack even weg van de bewoonde wereld en probeert het gezin de draad van een normaal familieleven op te pakken. Jack probeert definitief afscheid te nemen van het alcoholisme dat zijn carrière als schrijver heeft gedwarsboomd en hem voortdurend parten speelde vanwege de geweldsuitbarstingen tijdens zijn dronkemansschap. In eerste instantie, terwijl de eerste sneeuw valt, lijkt alles goed te gaan met het gezin totdat Jack zich steeds vreemder gaat gedragen en onder het toeziend oog van Wendy en Danny waanzinnig lijkt te worden. Ondertussen wordt Danny steeds vaker en intenser geconfronteerd met het gevoel dat er boze geesten in het hotel ronddwalen die het op zijn speciale gave – The Shining – gemunt hebben. De macabere hotelbewoners van weleer openbaren zich aan de gevoelige Jack en brengen hem aan de rand van krankzinnigheid met als doel zijn zoontje over te leveren. Met tegenwoordigheid van geest 'roept' Danny de hulp in van de helderziende hotelkok Dick Hallorann (Melvin van Peebles) om aan het dreigende gevaar te ontsnappen.

Bij The Shining staan je gedachten vanzelfsprekend stil bij Stanley Kubrick's klassieker uit 1980 met de fabelachtige Jack Nicholson als Jack Torrance. Stephen King, de auteur van het gelijknamige boek waar Kubrick's legendarische film op gebaseerd is, kon het absoluut niet verkroppen dat de eigenzinnige regisseur de verhaallijn van zijn roman op tal van punten aan zijn laars lapte. Hoewel King door de tijd heen Kubrick's versie heeft leren waarderen kon de succesvolle schrijver van horrorverhalen het niet uitstaan dat zijn verhaal verbouwd was zoals Kubrick destijds had gedaan. Uiteindelijk besloot King zelf zijn eigen roman te bewerken tot een scenario dat door zijn favoriete regisseur Mick Garris moest worden verfilmd. Garris, die al eerder samenwerkte met King tijdens de verfilmingen van Sleepwalkers en The Stand, kreeg de moeilijke opdracht om het 320 pagina's tellende script voor een minitelevisieserie, met alle problemen van dien, op celluloid vast te leggen. In 1997 was de heruitgave van The Shining een feit. De miniserie werd door Kubrick, die destijds zelf werd genomineerd met een Razzie Award voor de regie, afgeschilderd als een wanvertoning. Met andere woorden: hij vond het maar niets!
Het gaat te ver om alle verschillen tussen Kubrick's versie en die van King te behandelen. Beide versies hebben namelijk hun eigen karakteristieken die de films maken tot wat ze zijn. In de discussie welke versie beter is wil ik me niet mengen. Een vaststaand feit is dat King's versie een getrouwe kopie is van zijn roman en dat maakt het zien van deze film bijzonder. Natuurlijk is het evenaren of het zelfs maar overtreffen van Jack Nicholson geen sinecure. Steven Weber komt in de rol van de steeds krankzinniger wordende Jack Torrance echter heel dicht in de buurt en dat is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk want welke acteur kan en wil nu wedijveren met de fameuze Hollywood ster die met zijn optreden er voor zorgde dat The Shining zo succesvol was. De moeilijke rol van de helderziende Danny Torrance is op een puike wijze neergezet door Courtland Mead. Met zijn onschuldige jongensgezicht en zijn wijze van acteren weet hij de kijker direct voor zich te winnen. Rebecca de Mornay is een verademing ten opzichte van de 'over the top' acterende Shelly Duvall uit Kubrick's versie en scoort een dikke voldoende met haar rol van Wendy Torrance.
De totale serie bestaat uit drie episodes en is, zoals hiervoor al is aangegeven, speciaal gemaakt met het oog op televisie-uitzending. De regisseur moest vanwege de onderbrekingen (reclames en einde van een deel) er voor zorgen dat de film zijn aantrekkingskracht op de kijker bleef behouden. Middels het op tijd aanbrengen van schrikmomenten en met redelijk in beeld gebrachte CGI effecten is hij daar volgens mij uitstekend in geslaagd. Met name is de derde episode intrigerend omdat in dit deel de beweegredenen van de geesten steeds duidelijker worden. De film wordt ondanks de totale speelduur van 261 minuten nimmer langdradig of vervelend en blijft spannend tot aan het einde.
De film is voor de DVD release op twee discs vastgelegd. Episode 1 en 2 bevinden zich op een DVD-10 disc. Episode 1 bevindt zich op kant A en episode 2 op kant B. We hebben hier dus te maken met een flipper. Echter, elke episode heeft een eigen selectiemenu. Het is dus niet zo dat episode 2 automatisch verder gaat daar waar episode 1 ophoudt. De derde episode staat op de tweede DVD-5 disc met een tweetal extra's.

Beeldkwaliteit

Het beeld dat anamorf is vastgelegd in de aspect ratio 1.78:1 is meer dan bevredigend maar zeker niet top. Opmerkelijk genoeg zijn er weinig tot geen storende compressieproblemen aanwezig en dat hadden we niet helemaal verwacht gezien het type discs die zijn gebruikt voor deze release. De beeldscherpte is soms iets aan de softe kant maar is over het algemeen goed zonder dat edge-enhancement een rol van betekenis speelt. Door de gevolgde belichtingsstrategie (indirect kunstlicht in de vorm van lampen die deel uitmaken van het meubilair e.d.) is een groot gedeelte van de binnenopnames donker van opzet maar wel zodanig gekleurd dat een warme en klassieke sfeer wordt gecreëerd die soms als beklemmend en bedreigend wordt ervaren. Jammer genoeg is het beeldcontrast daarbij iets te sterk wat ten koste gaat van het schaduwdetail. De beelden van de buitenopnames zijn helder met over het algemeen goed verzadigde kleuren. Verder zien we dat er weinig beschadigingen van de print zijn waar te nemen. Plezierig is ook dat de hoeveelheid grain minimaal aanwezig is. Minder plezierig is dat het beeld met regelmaat aliasing (trillende beeldlijnen) vertoond. De optionele Nederlandse ondertiteling is iets te hoog in het beeld geplaatst maar laat zich goed lezen dankzij een niet te klein lettertype. Episode 1 is net als episode 2 verdeeld in 23 chapter stops. Episode 3 heeft 26 chapter stops. Vanzelfsprekend zijn er geen laagwisselingen.

Geluidskwaliteit

Het geluid is vastgelegd middels een Engelse Dolby Digital 2.0 surround mix (192 kb/s). Met de ProLogic decoder op de versterker ingeschakeld, wordt de centrum luidspreker feilloos aangestuurd waardoor de dialoog goed verstaanbaar in het midden van het brede stereobeeld is gepositioneerd. Het geluid heeft een dynamisch en warm karakter dat de film prima ondersteunt. Hoewel er voldoende lage frequenties in het geluidsbeeld zijn te ontwaren kunnen we stellen dat we net dat beetje extra laag moeten missen. Juist een film in dit genre zou gebaat zijn met een voelbaar laag dat sfeerverhogend zou kunnen werken. De ambiance wordt nu verzorgd door het surroundkanaal (mono) dat is begrensd tussen 100 Hz en 7 KHz. De aansturing ervan is beperkt agressief en brengt naast achtergrondgeluid en filmmuziek ook een aantal effecten ten gehore. Uiteindelijk hebben we te maken met een mix die niet vermoeiend is (je moet er tenslotte 4,5 uur naar luisteren!) en prettig in het gehoor ligt, al hadden we graag gezien dat Warner de mix geremasterd had naar een Dolby Digital 5.1 track.

Extra's

Gedurende de drie episodes kan je een audiocommentaar beluisteren dat via het keuzemenu is in te schakelen. Het commentaar is ingesproken door Stephen King en regisseur Mick Garris. Daarbij horen we ook acteur Steven Weber zijn aandeel leveren. Meerdere leden van de cast & crew horen we eveneens, zij het kortstondig, een bijdrage leveren. De gesproken informatie is, zoals zo vaak bij dergelijke commentaren het geval is, behoorlijk interessant. Uiteraard horen we de heren vertellen over wetenswaardigheden omtrent de productie, de casting en de vergelijkingen met de versie van Kubrick uit 1980. Helaas is het commentaar niet vorzien van ondertiteling. Op de tweede disc zijn verder een beknopte still van de Cast & Crew en een elftal additionele scènes te bekijken. Deze laatste extra toont 11 verwijderde scènes (4:3) die de uiteindelijke film niet hebben gehaald. Via het keuzemenu kan je aangeven of je deze scènes wilt bekijken met of zonder commentaar van de regisseur. Deze geeft in zijn begeleidend commentaar aan waar de scènes thuishoren en waarom ze uiteindelijk niet zijn gebruikt.

Voor wat betreft de film mag deze speciaal voor televisie gemaakte miniserie van The Shining, net als Stanley Kubrick's versie uit 1980, beschouwd worden als een knap staaltje filmwerk waarin de verhaallijn van King's gelijknamige bestseller duidelijk is te herkennen. Ook voor wat betreft de DVD release zijn we niet ontevreden hoewel het beeld niet geheel aan de verwachtingen voldoet. Het geluid bij deze film is ruim voldoende al hadden we liever gezien dat de DVD met een 5.1 mix uitgerust zou zijn. Veel extra's zijn er niet aanwezig, maar het audiocommentaar levert interessante achtergrondinformatie op. Deze miniserie duurt ruim vierenhalf uur en dat lijkt een lange zit. Niets is minder waar want de film blijft onderhoudend en spannend tot het einde en is voor elke liefhebber van Stephen King's werk een min of meer verplichte aanschaf en anders is een bezoek aan de videotheek om deze versie van The Shining te huren meer dan waard.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Warner Home Video.

Lees meer

• Vorige: Loenatik de Moevie (DVD)
• Volgende: Cast Away (SE) (DVD)