Discussie: Commitments, The (SE) [DVD]

Mijn absolute NR. 1 film. Op deze film heb ik gewacht sinds ik 1,5 jaar geleden m'n DVD speler gekocht heb. Een goed en herkenbaar verhaal dat prachtig vertolkt wordt door de acteurs die eigenlijk geen acteurs zijn (stuk voor stuk in Ierland van de straat af ge-cast zonder acteerervaring, behalve "Joey" en "Bernie"). En niet te vergeten: de dampend-swingende soulmuziek.
En gelukkig is het een mooie DVD geworden.
Ik ben voorlopig uitermate happy...

The Irish are the blacks of Europe. Dubliners are the blacks of Ireland. North Dubliners are the blacks of Dublin. Aan het woord is Jimmy, de would-be manager en grote bezieler van een troepje ongeregeld uit Dublin dat hij tot een perfecte soulband wil kneden. Jimmy is de man die het goed meent en goed voorheeft, die zich zelf tot in het bad toe interviewt, maar die ook niet te beroerd is om een vriendin te gebruiken om een blonde stoot bij zijn groepje in te lijven als backing vocaliste.
Zijn groep, waarvan je steevast de indruk krijgt, dat ze niet eens weet waar hun manager het over heeft, is niet helemaal van talent gespeend. Er is bijvoorbeeld de zanger, Deco, een gast die iets weg heeft van Meat Loaf, een prachtige soulstem heeft, maar helaas een varken van een vent is. Doch, als hij nummers zingt als: Take Me to the River, Dark End of the Street, of Try a Little Tenderness, is hij fantastisch en redelijk onweerstaanbaar.
Dan hebben we nog Joey, een oudere saxofonist die beweert met alle grote ter aarde getoerd te hebben en hoewel dit natuurlijk onzin is, toch wel een behoorlijk partijtje saxofoon kan blazen. Verder is hij te lelijk is om te helpen donderden, maar doet wel op zijn eigen, ietwat sullige manier een voor een de drie dames van het achtergrond koortje binnen.
Niet dat dit alles ergens toe leidt, integendeel zelfs, het blijft een troepje ongeregeld, maar het ontstaan van de band (alleen al de audities zijn de moeite waard) en hun eerste wat aarzelende stappen op het pad naar de roem zijn zo hilarisch dat The Commitments moeiteloos thuishoort in het rijtje betere popfilms als This is Spinal Tap en A Hard Days Night.
Mijn advies voor deze film is dan ook dat hij zo plezierig is dat je er niet veel meer moet achter zoeken dan die halfslachtige pogingen, die we wellicht als jongeren allemaal weleens hebben gedaan op onze eigen weg naar de grote roem en het overdonderend succes.

Dit is inderdaad een van de betere muziekfilms Ik vind de nummers in de film geweldig goed, vooral die Louis al heeft genoemd. Het verhaal is in de vorige post al goed verwoord dus ik heb er weinig aan toe te voegen. Deze film is absoluut het kijken en luisteren meer dan waard

Heeft iemand ooit al eens iets gelezen over het verschijnen van deze film op Blu-Ray? (Waar dan ook ter wereld...)