Pluto Nash

We schrijven het jaar 2087. Pluto Nash (Eddie Murphy) heeft zeven jaar geleden, om een goede vriend te redden, het eigendom van een nachtclub verkregen. Inmiddels is Club Pluto uitgegroeid tot de meest succesvolle nachtclub op de maan. Rex Crater, een invloedrijke gangster annex zakenman, wil zijn casino-imperium uitbreiden en heeft het op Club Pluto gemunt. Hij doet vervolgens een aanlokkelijk overnamevoorstel dat door Pluto echter resoluut van de hand wordt gewezen. Crater stuurt twee discipelen (o.a. Joe Pantoliano) op Nash af om hem dan maar hardhandig uit de weg te ruimen. Pluto geeft zich echter niet zonder slag of stoot gewonnen en wil op zijn beurt, gesteund door zijn robot Bruno (Randy Quaid) en zijn serveerster Dina Lake (Rosario Dawson), weten wie het nu daadwerkelijk op hem heeft gemunt.

Pluto Nash is nou niet bepaald een onverdeeld succes gebleken in de bioscopen. Allereerst heeft men Pluto Nash een jaar lang op de plank gehouden alvorens de film überhaupt uit te brengen. Tot overmaat van ramp werd de prent ook nog eens ‘beloond’ met Razzienominaties in maar liefst vier categorieën, waaronder die van slechtste film en slechtste script. Een film met dergelijke negatieve reclame wekt bij voorbaat altijd mijn nieuwsgierigheid. Voor mij gaat dus het ‘negatieve reclame is ook reclame!’-principe absoluut op.
Na het bekijken van de film rijst eigenlijk ook bij mij de vraag hoe het in godsnaam mogelijk is geweest dat er voor een dergelijk script zoveel dollars, de film heeft een slordige 100 miljoen dollar gekost, op tafel is gekomen. Pluto Nash is op zich nog wel het aanzien waard, met name vanwege de aardige decors. Nu zien de ‘Little America’ decors er bijzonder fraai uit, maar we weten allemaal dat alleen mooie plaatjes niet genoeg is. De film heeft gewoon te weinig van alles. Misschien vinden 'we' de film over 20 jaar wel 'cult'...
Eddie Murphy maakt al jaren geen hits meer en, eerlijk is eerlijk, als hij dergelijke films blijft uitkiezen dan komt het ook niet echt meer goed met zijn carrière. Hij zou voor de verandering eens (kosteloos) in een film van Tarantino of Fincher moeten opdraven om maar een wat te noemen. Dat zou zijn carrière goed kunnen doen.
Randy Quaid is als Pluto’s verouderde huisrobot Bruno overigens best te pruimen en Rosario Dawson is leuk om naar te kijken. Al zal dat niet de reden zijn waarom ze in deze matige film is komen opdraven.

Beeldkwaliteit

Warner schotelt ons traditiegetrouw een prima beeldkwaliteit voor. Ook Pluto Nash heeft wat dat aangaat niets te klagen. Het beeld heeft een verhouding van 1.78:1 waardoor het volledige beeldoppervlak van een breedbeeld TV netjes gevuld is. De snapper-verpakking maakt overigens melding van een beeldverhouding van 1.85:1, dat volgens de letter van de wet dus niet juist is.
Goed, de beeldkwaliteit; soms lijkt het beeld een wat softe uitstraling te hebben, maar in de meeste gevallen is de scherpte en het detail prima in orde. De kleuren zijn netjes verzadigd maar minder indrukwekkend qua sprankelijkheid als bij bijvoorbeeld The Majestic, een andere recente Warner release. Het contrast had in mijn beleving in een aantal scènes wat overtuigender gemogen, maar wellicht heeft Underwood het zo bedoeld. Het zwartniveau en het schaduwdetail houden elkaar mooi in evenwicht. Storende vuiltjes, spetters en andere onregelmatigheden (behoudens wat bewuste maanstof..) zijn gelukkig afwezig.
Een negatieve kanttekening geldt de plaatsing van de ondertitels. Deze staan overduidelijk wat aan de hoge kant Warner! Voor de rest is een complimentje voor de transfer op zijn plaats.

Geluidskwaliteit

Pluto Nash is voorzien van een Engelstalige Dolby Digital 5.1 track (384 kbit/s). Het geluid voor deze film is wat je ervan zou mogen verwachten, niet meer maar dus ook niet minder. Goed verstaanbare dialogen en een prima stereospreiding in de voorkanalen. De surroundkanalen doen hun werk bij laservuurgevechten en allerhande geluidseffecten. Het LFE-kanaal wordt ingezet om het laag onder andere bij enkele explosies nog wat extra cachet te geven. Prima geluid.

Extra's

Het hoofdscherm is voorzien van de titelmuziek (Blue Moon van Art Hodge and 40 Watt Hype). De menu's zijn overigens niet voorzien van animatie.
De DVD bevat naast een 2 pagina’s tellende cast & crew de volgende extra’s:

Extra Scenes
Onderstaande scènes zijn niet in de film terechtgekomen, helaas (..) is geen commentaar voorhanden waarom dit het geval is. De kwaliteit van deze fragmenten is, zoals we wel vaker zien bij dergelijke items, minder dan de beeldkwaliteit van de film.
- Benny In Bar/Benny Gets Chased By Mogan And Kelp (3:05 min)
- Mogan And Kelp In Bar (0:32 min)
- Flura At Rowlands Apartment (0:32 min)
- Rowland At The FBI (0:39 min)

Bioscooptrailer (1:11 min)
De bioscooptrailer van een film die weinig stervelingen in de bios hebben gezien. De kwaliteit van het (anamorfe) beeld is netjes en het geluid is in de vorm van een Dolby Digital 2.0 (192 kbit/s) track.

Muziekvideo IMX “Ain’t No Need” (3:41 min)
De videoclip is voorzien van Dolby Digital 2.0 geluid (192 kbit/s). Een doorsnee R&B nummer voorzien van fragmenten uit Pluto Nash.

The Making of Musicvideo IMX “Ain’t No Need” (3:06 min)
Tja...apart. Alsof er iemand zit te wachten op een ‘making of’ van een videoclip terwijl een standaard ‘making of’ Pluto Nash in geen velden of wegen te bekennen is...?!? In ieder geval zien we beelden van op de set van de videoclip en komen een paar IMX leden aan het woord over de clip.

Het kostbare Pluto Nash is gigantisch geflopt en dit lijkt ook best terecht. De film heeft te weinig om het lijf om indruk te maken, ook niet op het komische vlak. Een aanschaf van deze schijf lijkt dan ook niet waarschijnlijk, maar voor diegenen die het toch overwegen halen een technische goede schijf in huis. Zowel de beeldkwaliteit als de kwaliteit van het geluid is prima verzorgd, wat extra’s betreft zag Warner er klaarblijkelijk ook geen brood in.
De nieuwsgierigen en fans van Raspberry-kanshebbers mogen voor eigen risico de film uitproberen. Je hoeft je echter niet te schamen als je de film nog niet gezien hebt.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Warner Home Video.

Lees meer

• Vorige: West Wing, The - Seizoen 1 (Episode 1-11) (DVD)
• Volgende: Mulholland Drive (SE) (DVD)