Amazing Journey : The Story of The Who

De jaren ’60 waren zeer belangrijk voor de (Britse) popmuziek. Niet alleen zorgden The Beatles, The Rolling Stones en The Kinks voor een verandering die nog steeds te horen is in de hedendaagse populaire muziek, maar ook The Who deden een behoorlijke duit in dat zakje. De oerleden Roger Daltrey (zang), Pete Townshend (gitaar), John Entwistle (bas) en Keith Moon (drums) waren verantwoordelijk voor een heleboel innovaties zowel op het podium als in de studio. Zij waren met een heleboel zaken de eerste, van het slopen van de instrumenten tot het uitbrengen van een rockopera. De levensstijl rock ’n roll waarbij TV’s over het balkon gingen en dure auto’s richting zwembad kunnen allemaal aan hun toegeschreven worden. Amazing Journey handelt over de band in zijn geheel. Van de opkomst tot de ondergang en de wedergeboorte. Elke belangrijke gebeurtenis kent zijn eigen verhaal. Een verhaal dat verteld wordt door Daltrey en Townshend (Entwistle en Moon zijn helaas niet meer onder ons, maar hier en daar aanwezig via de archieven), maar ook door familie, crewleden, goede vrienden en veel collega’s als Sting, The Edge, Eddie Vedder en nog veel meer.

Britse rockband The Who ontstond uit de assen van The Detours. Deze band werd begin jaren ’60 opgericht door Roger Daltrey. Op allerlei manieren voegden Pete Townshend, John Entwistle en Keith Moon zich toe tot de band. De naam werd veranderd in The Who nadat bleek dat er in de VS al een The Detours bestond. Tijdelijk werd de naam nog even veranderd in The High Numbers, maar dit werd al snel teruggedraaid. De rest is, zoals dat zo mooi heet, geschiedenis. De grote doorbraak kwam met de megahit en gelijknamig album My Generation gevolgd door successen als de rockopera’s en conceptalbums Tommy en Quadrophenia, hun bestverkochte album Who’s Next en legendarische optredens tijdens het Woodstock festival in 1969 en in Leeds 1970. De jaren ’70 besloegen duidelijk de gouden periode van The Who. Niet alleen werden, volgens de critici, hun beste albums in de periode uitgebracht, ook verzorgden ze dat dan toe het luidste optreden ooit. Tevens zagen in deze tijd de filmversies van hun rockopera’s Tommy en Quadrophenia het licht. Ook hun eerste rockumentaire verscheen, getiteld The Kids are Alright. De grote rouwrand rond dit hoofdstuk uit de geschiedenis is de dood van drummer Keith Moon. Moon overleed ten gevolge van een overdosis een paar uur na een feest van Paul McCartney. Zijn vervanger werd Kenney Jones, bekend van The Small Faces.
De jaren ’80 stonden in het teken van een aantal kwalitatief mindere albums en het ontbinden van de band in 1983. Wel stonden ze op Live Aid in 1985. De leden richtten zich voornamelijk op solocarrières. 1989 Was het jaar van het 25 jarig jubileum met een bijbehorende tour. Hierna volgden nog meer reünieoptredens, vaak in het teken van het goede doel. Het succes hiervan zorgde in 2002 ervoor dat de band definitief weer bij elkaar zou komen. Op de vooravond van de bijbehorende tour werd John Entwistle dood in zijn hotelkamer aangetroffen. De combinatie van sex, drugs & rock ’n roll samen met zijn zwakke hart deden hem de das om. Op verzoek van de familie werd de tour toch doorgezet. In 2006 verscheen het eerste studioalbum in 24 jaar, getiteld Endless Wire.
Over de geschiedenis, maar ook het belang voor de popmuziek, van de band verscheen in 2007 de hier besproken documentaire Amazing Journey: The Story of The Who. Werkelijk elk aspect komt aan bod. Of het nu om de jeugd gaat van de leden, hun problemen in alle fases van hun leven of de muzikale genialiteit van de muziek. Aan de hand van recente interviews met Daltrey en Townshend, maar ook archiefopnames, gesprekken met familie, vrienden en crew komt de complete geschiedenis voorbij. Tussendoor doen bewonderaars als The Edge van U2, Eddie Vedder van Pearl Jam, Noel Gallagher van Oases en Sting hun woordje over de band. Fans wisten al dat ze deze documentaire moesten hebben, maar ook rechtgeaarde muziekliefhebbers zullen het ermee eens zijn dat deze film een must is.

Beeldkwaliteit

De originele beeldverhouding van de documentaire is 1.85:1 en zo staat hij ook anamorf op de DVD. Over de gehele linie genomen, is de kwaliteit van het beeld nogal wisselvallig. Dit is ook niet zo raar gezien de leeftijd van de bron in sommige gevallen. Het vertoonde kent zijn oorsprong in de jaren ’60 tot en met het heden. Het oudere materiaal kent zo zijn oneffenheden en beschadigingen. Het nieuwere werk kent voornamelijk interlacing als storende artefact. Dit wordt echter pas goed zichtbaar wanneer de docu bekeken wordt via de monitor van de PC. Op wat lichte grain na is het recente interviewmateriaal nagenoeg perfect. De kwaliteit is wellicht niet zo belangrijk bij een uitgave als deze. Het gaat hier toch meer om de inhoud en de historische waarde. Vandaar dat het gewoonweg geen onvoldoende verdient, omdat het volstaat bij een productie als deze. De optionele Nederlandse ondertiteling is prima leesbaar en staat goed in het beeld geplaatst. De film is ruim verdeeld in 27 hoofdstukken.

Geluidskwaliteit

De Engelstalige soundtrack bestaat uit een Dolby Digital 5.1 audiospoor met een bitrate van 384 kbit/s. Ook voor het geluid geldt dat de kwaliteit ervan nogal wisselt. Ook hier heeft het te maken met de leeftijd van de gebruikte bronnen. Een 5.1 track was wellicht te ambitieus voor deze DVD. Het grootste gedeelte is dialoog gericht. De gedeeltes waarin muziek is te horen, werkt de track soms zelfs storend in verband met de leeftijd. Hier is ruis en gekraak vaak te horen. De recente opnames klinken dan weer perfect. De gesprekken zijn altijd goed te volgen en komen uit de centerspeaker. De voorste kanalen worden gebruikt voor het weergeven van de muziek. De achterspeakers en het LFE kanaal zijn niet tot nauwelijks actief. Een track die prima volstaat bij een document als deze.

Extra's

De set bestaat uit 2 schijven, elk met een geanimeerd menuscherm in de verhouding 1.78:1 en op de achtergrond een hit van The Who in Dolby Digital 2.0 (192 kbit/s). De extra’s zijn allemaal terug te vinden op de tweede schijf en kennen allen een Nederlandse ondertiteling.

Zes Delen (88 min.)
Dit gedeelte staat ook bekend als Amazing Journey: Six Quick Ones. De zes delen zijn Roger, John, Pete, Keith, Wie Zijt Gij? en Who Is Terug. Elk deel ligt in het verlengde van de hoofdfilm en gaat nog dieper in op de band en zijn leden. Vooral het laatste, lange gedeelte waarin de heren voor het eerst sinds 23 jaar weer in de studio zitten, is zeker het bekijken waard.

Plakboek (22 min.)
Deze feature bestaat uit stukjes film die Amazing Journey maar gedeeltelijk of helemaal niet gehaald hebben. Het geheel is verdeeld in 5 stukken met elk hun eigen thema. Het best is dit te vergelijken met deleted of extended scenes.

De Highway Numbers in het Railway Hotel 1964 (8 min.)
The Who stond nog bekend als The High Numbers bij dit optreden in 1964. Plaats van handelen is het Railway Hotel in Londen. Niet het gehele concert is bewaard gebleven, slechts dit stukje. Het zijn de oudste beelden van The Who en men dacht dat de opnames allang verloren waren gegaan. Gelukkig zijn ze alsnog in hun volle glorie te bewonderen (zie screenshot 6).

The Who geldt als één van de invloedrijkste bands uit de geschiedenis van de pop en de rock. Hun geschiedenis is er één boordevol prachtige albums en songs en memorabele optredens, maar ook vol dieptepunten. De complete geschiedenis van de band en zijn leden komen duidelijk aan bod in deze documentaire. Dit maakt het een compleet document wat gelijk een must is voor alle fans en liefhebbers en gezien mag worden door iedereen. De kwaliteit van zowel het beeld als van het geluid wisselt door de diverse oudere bronnen. Enkele puike extra’s zijn terug te vinden op de tweede schijf. Een aanrader dus en een klassieker in de dop in de categorie rockumentary.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Universal Pictures Benelux.

Lees meer

• Vorige: Thirteen Ghosts (Blu-ray)
• Volgende: Hairspray (2-disc Shake & Shimmy Edition) (DVD)