Yes – Live at Montreux 2003

Sinds 1967 vindt ieder jaar in het Zwitserse Montreux het twee weken durende Montreux jazzfestival plaats. Claude Nobs, initiator en algemeen manager van dit prestigieuze muziekfestival, heeft in de jaren die volgden een keur van werelds beste muzikanten aan een immer groeiend publiek mogen voorstellen. In de periode 4-19 juli in 2003 mocht het festival al meer dan 200.000 bezoekers verwelkomen. In dat jaar trad op 14 juli de Engelse progressieve rockgroep Yes op voor ongeveer 4000 man publiek. Het was het eerste optreden van deze groep, die in 1968 is opgericht, op dit festival. Het optreden van Yes werd ingepast in de tournee die de groep in dat jaar maakte, waarbij normaliter voor een veel groter aantal publiek werd opgetreden. Volgens kenners is het ruim twee uur durende concert dat Yes die avond van 14 juli 2003 in Montreux ten gehore bracht een van hun beste concerten. De tracklisting van het concert ziet er als volgt uit:

01. Siberian Khatru
02. Magnification
03. Don’t Kill The Whale
04. In the Presence Of
05. We Have Heaven
06. South Side Of The Sky
07. And You And I
08. To Be Over
09. Clap
10. Show Me
11. Rick Wakeman Solo Medley
12. Heart Of The Sunrise
13. Long Distance Runaround
14. The Fish (Schindleria Praematarus)
15. Awaken
16. I’ve Seen All Good People
17. Roundabout

De basis voor de Engelse progressieve rockgroep Yes werd in 1968 gelegd door vocalist Jon Anderson en bassist Chris Squirre. Met de komst van Bill Bruford op drums, Tony Kaye op keyboards en Peter Banks op gitaar was de groep compleet. Het idee om zichzelf Yes te noemen, was afkomstig van Peter Banks. De groep heeft in haar bestaan met een vaak wisselende bezetting te maken gehad. In de eerste jaren van de groep werd gitarist Peter Banks vervangen door Steve Howe, toetsenist Tony Kaye door Rick Wakeman en drummer Bill Bruford door Alan White. Vooral de bezetting van de keyboards is met een steeds vertrekkende en weer terugkomende Rick Wakeman frequent aan verandering onderhevig. Zo treedt onder andere in 1974 de Zwitserse toetsenist Patrick Moraz tot de groep als vervanging voor de vertrekkende Rick Wakeman, die twee jaar later weer terugkomt. Voor velen is de muziek van Yes zoals zij dat in de jaren ’70 speelden, met het bijzondere progressieve, enigszins klassiek getinte geluid, de complexe nummers en de hoge sopraanstem van Jon Anderson nog steeds het beste dat de groep heeft laten horen. Als Jon Anderson eind jaren ’70 de groep verlaat en vervangen wordt door Trevor Horn, volgt begin jaren ’80 de ontbinding van de groep. Twee jaar later volgt dan een herstart van de groep, wederom met Jon Anderson als bepalend stemgeluid. Bassist Chris Squire en drummer Alan White zijn nog steeds van de partij. Deze drie vormen vandaag nog steeds het hart van Yes. Op toetsen is het nog steeds een komen en gaan van Rick Wakeman, die onder andere afgewisseld wordt door Tony Kaye. Sinds 2002 is Rick Wakeman weer terug bij de groep. Ook op gitaar wisselt het af en toe, maar blijft Steve Howe de belangrijkste gitarist. De samenstelling van de groep op het Montreux Jazz Festival was dus:
- Jon Anderson – vocalen, gitaar
- Steve Howe – gitaren
- Chris Squire – bas
- Alan White – drums, slagwerk
- Rick Wakeman – toetsen

Uiteraard speelt de groep op het festival vooral nummers van hun in laatste, in 2001 uitgebrachte symfonische album “Magnification’. De groep start het optreden met ‘Siberian Khatru’ dat afkomstig is van hun ‘Keys to Ascension’ album uit 1996. Ook het afsluitende ‘Roundabout’ is afkomstig van dit album. Alhoewel de heren ondertussen allemaal grijs geworden zijn en Jon Anderson niet helemaal meer stemvast is, is dit optreden van de groep in de ‘klassieke’ formatie een fijn muzikaal feest van herkenning van de groep met het zo bijzondere eigen geluid.

PIAS heeft Yes – Live at Montreux 2003 al eerder op DVD uitgebracht. Nu is het concert in High Definition (HD) beschikbaar op Blu-ray Disc (BD). In deze recensie bekijken we de kwaliteit van de Blu-ray Disc uitgave. Omdat we niet de beschikking hebben over de DVD uitgave, kunnen we geen vergelijking met de DVD uitgave maken.

Beeldkwaliteit

Het concert is in high definition (HD) breedbeeld vastgelegd en staat met een beeldverhouding van 1.78:1 anamorf op deze Blu-ray Disc uitgave. Het beeld op deze Blu-ray Disc heeft een resolutie van 1080/60i, dus 1080 beeldlijnen interlaced met een beeldfrequentie van 60 Hz. Het beeld bestaat uit 1920*1080 beeldpunten, dat is vijf keer het aantal beeldpunten van de DVD uitvoering. Deze Blu-ray Disc uitgave is een 25 GB dual layer disc. Voor de encoding van het beeld is gebruik gemaakt van Microsoft’s VC-1 video compressiemethode.

De registratie is vastgelegd met rustige beeldwisselingen, waarbij de regisseur afwisselend inzoomt op de spelende artiesten en een duidelijk overzicht geeft van alle artiesten op het podium. De HD registratie vertaalt zich in een beeld dat er goed scherp en detailrijk uitziet. Het beeld oogt mooi helder met een goed verzadigde kleurweergave. Het interlaced karakter doet wel iets af aan de scherpte, vooral de camerabewegingen of de constant heen en weer bewegende Jon Anderson. Bij de soms gedempt belichte toneel wordt dankzij goed contrast en zwartniveau met behoud van details alles netjes weergegeven. In het beeld is in lichte mate van beeldruis te zien, wat bij de donkere delen iets meer opvalt maar geenszins storend is. Het beeld is vrij van ongerechtigheden. Het concert is opgedeeld in 17 tracks, elke song een track. Een ondertiteling is niet aanwezig.

In verband met copyright restricties is het op dit moment niet mogelijk van High Definition uitgaven screenshots te maken.

Geluidskwaliteit

Op geluidsgebied heb je op de Blu-ray Disc uitgave keuze uit een DTS HD 5.1 surroundtrack (core bitrate 1509 kb/s), een Dolby Digital 5.1 surroundtrack (bitrate 448 kb/s) en een Dolby Digital 2.0 stereotrack (bitrate 448 kb/s). Op de cover wordt onjuist melding gemaakt van een LPCM stereotrack.
Voor de bespreking beperken we ons tot de twee 5.1 surround audiotracks. Beide audiotracks klinken prima met een goed klinkend ruimtelijk geluidsbeeld. Regelmatig worden de surrounds gebruikt voor specifieke geluidseffecten die in de achterkanalen gemixt zijn. Natuurlijk geven de surroundspeakers de muziek een extra ruimtelijk dimensie en worden ze verder gebuikt voor het weergeven van het applaus van het publiek. Detaillering van het geluid is prima met goed onderscheid van de individuele instrumenten. Het laag in het geluid is goed gedoseerd, waarbij het LFE kanaal ook af en toe een bijdrage levert. Als geheel een goed, sfeervol klinkend concertgeluid.
Door het gebrek aan een DTS HD MA decoder, wordt alleen de core (zeg maar basis) van deze DTS track gedecodeerd. Dit resulteert dus in een weergave van een ‘gewone’ full bitrate DTS track. Zowel de Dolby Digital 5.1 als de ‘core’ DTS 5.1 geven het concert fraai weer. Kwalitatief zijn beide op deze wijze trouwens geen vooruitgang op de geluidskwaliteit van de DVD uitgave. Bij de Dolby Digital track is het laag iets nadrukkelijker aanwezig en klinkt het hoog wat diffuser. De DTS track is hoorbaar gedetailleerd en heeft een strakker en daardoor ook wat minder nadrukkelijk laag. Maar beide tracks zijn plezierig om naar te luisteren.

Extra's

Het concert begint met een traditioneel ogend keuzemenuscherm. Tijdens het concert is dit menu als een overlay pop-upscherm op te roepen. Deze uitgave heeft geen extra’s.

In de Blu-ray Disc verpakking zit nog inlay met een epistel van Dave Ling van Classic Rock Magazine over dit concert.

Op 14 juli trad de Engelse progressieve rockgroep Yes op voor ongeveer 4000 man publiek op het Zwitserse Montreux Jazz Festival. Het was het eerste optreden van deze groep, die in 1968 is opgericht, op dit festival. Het optreden van Yes werd ingepast in de tournee die de groep maakte in haar ‘klassieke formatie’. Volgens kenners is dit ruim twee uur durende een van hun beste concerten.
Het concert is door PIAS in High Definition uitgebracht op Blu-ray Disc. Het HD beeld ziet er goed uit. Zowel de Dolby Digital 5.1 als de DTS HD MA track geven het concert prima weer. Extra’s heeft deze uitgave niet.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door PIAS.

Lees meer

• Vorige: Good Shepherd, The (Blu-ray)
• Volgende: Inspector Dalgliesh - A Taste For Death (DVD)