Inside Llewyn Davis
Totaalbeoordeling:
Inside Llewyn Davis (Bioscoop)
Samenvatting
Folk-zanger Llewyn Davis (Oscar Isaac) worstelt na de dood van zijn partner om als solo-artiest door te breken. Hij speelt bij louche clubs waar geen toekomst in zit en slaapt hier en daar op de bank. Een leven als romantische troubadour, maar dan wel platzak door de vrieskou en een boze Jean (Carey Mulligan) die hij heeft bezwangert. Zijn manager lijkt zich niet veel te bekommeren om Llewyns leed, dus besluit Llewyn zelf vaart achter zijn carrière te zetten. Hulp van anderen, zoals Jeans nieuwe liefje Jim (Justin Timberlake) is aardig, maar volgens Llewyn onnodig. Zodra de grote muziekbaas Bud Grossman (F. Murray Abraham) de muziek van Llewyn Davis te horen krijgt, zal alles beter gaan. Zo zal het gaan. Dat moet. Wat is muziek maken zonder succes?
Commentaar
De broers Joel en Ethan Coen staan bekend om hun zeer diverse oeuvre. Sinds hun debuut Blood Simple in 1984 hebben ze dolgedraaide/muzikale komedies (Raising Arizona, The Hudsucker Proxy, O Brother, where art Thou?, The Big Lebowksi, Burn After Reading), rauwe thrillers (Miller's Crossing, Fargo, No Country For Old Men), filosofische meesterwerken (Barton Fink, The Man Who wasn't There) en een pure avonturenfilm (True Grit) afgeleverd. Hun films worden gevierd om hun bizarre humor en zeer scherpe teksten. Een Coens-film kan alle kanten op, wat tevens een grote aantrekkingsfactor is. Ze zijn niet direct te vatten, waardoor ze blijven fascineren of in sommige gevallen altijd een enigma zullen blijven. Inside Llewyn Davis kent in de verre verste geen conventioneel plot en is simpelweg een serie gebeurtenissen. De sublieme Oscar Isaac toont de pijn en somberheid van zijn karakter, naast de hoop dat alles een keer goed gaat komen. Hij krijgt, in stijl van de gebroeders Coen en Job, een enorme hoeveelheid ellende over zich heen, waarin Llewyn zich staande moet houden. Alle bijfiguren, stuk voor stuk overtuigend gespeeld, hebben een gruwelijke hekel of de diepste sympathie voor hem, zonder gedurende de film ook maar iets te veranderen. Dit gebrek aan karakterontwikkeling weerhoudt kijkers ervan om door Inside Llewyn Davis verroerd te raken en er in op te gaan. De karakters naast Llewyn hebben te weinig om het lijf om het gebrek aan helder narratief goed te maken, zoals bijvoorbeeld bij Barton Fink het geval is. Het beste laat Inside Llewyn Davis zich vergelijken met A Serious Man. Dit is een eerder werk van Joel en Ethan Coen waarin de hoofdpersoon zijn grip op het leven volledig verliest zonder een duidelijk doel of oplossing. Deze ambiguïteit maakt het voor een kijker lastig om te bepalen waar hij/zij precies op moet focussen. Antwoorden zijn er niet. Hierbij weten de onmiskenbare Joel en Ethan Coen 'trademarks' niet of nauwelijks te interesseren. De authentieke magie van woorden en humor die we van de gebroeders Coen zijn gaan verwachten, zijn aanwezig, maar weten jammer genoeg nergens echt te raken. Dit zelfde geldt voor de muziek, die mooi bij de beelden en sfeer past, maar erg tam is. Niets in vergelijking met bijvoorbeeld de muzikale weelde van O Brother, were art Thou? Desondanks is Inside Llewyn Davis technisch gezien een hoogstandje vooral op het gebied van beeldvoering en enscenering. Al met al is Inside Llewyn Davis zeker geen slechte film, maar heeft teleurstellend weinig omhanden om echt van de film te kunnen genieten of je erdoor te laten ontroeren. Eentje voor iemand die echt alle Coen-films gezien wil hebben, maar niet echt voor een groot publiek.
Filmspecs
Regisseur
Acteurs
| Medium: | Bioscoop |
|---|---|
| Genre: | Drama, Komedie, Muziek |
| Jaar: | 2013 |
| Speelduur: | 105 min |
Conclusie
Joel en Ethan Coen staan sinds de jaren '80 garant voor unieke films in elk denkbaar genre. Elke nieuwe productie is een verassing ook voor de grootste fans. Inside Llewyn Davis kent geen rechtlijnig verhaal en is hierdoor redelijk ongrijpbaar. Het acteerwerk is van de bovenste plank, van zowel Oscar Isaac als alle bijfiguren. Ook op een technisch vak zijn de gebroeders Coen op de top van hun kunnen, in zowel de beeldvoering, montage als muziek. De film zijn gebrek aan een uiteindelijke doel, een verhaal wat vertelt wordt, maakt echter dat kijkers hier buiten niet veel van de film zullen genieten. Inside Llewyn Davis is voor de echte Coen-liefhebber, maar helaas niet zo memorabel als eerdere films.
Laatste reacties
Er zijn nog geen reacties. Geef als eerste een reactie in dit topic!
Inloggen