Everyhing, Everything

Maddy Whittier (Amandla Stenberg) is alweer 18-jaar oud. Ze heeft al heel wat keren de cyclus der seizoenen voorbij zien gaan. Dit alles echter alleen binnen de beperkingen van haar eigen huis. Ze komt namelijk nooit buiten. Maddy heeft een zeldzame aandoening die haar immuunsysteem heeft aangetast. Ze moet altijd binnenblijven, 24 uur per dag in een kamer met gefilterde lucht en zorgvuldig gereinigde spullen. Bij het minste of geringste vuiltje kan ze doodziek worden en zelfs overlijden. Ze heeft wel veel ramen in haar kamer, waardoor ze toch nog iets van de buitenwereld meekrijgt. In ieder geval voor zover die zich naast haar deur afspeelt. Op een dag ziet ze door die vensters haar nieuwe knappe buurjongen Olly (Nick Robinson). Ze krijgt op slag vlinders in haar buik. De twee leren elkaar beter kennen via email, maar willen elkaar toch ook een keer ontmoeten. Hoe beter ze elkaar leren kennen, des te meer worden Maddy en Olly verliefd op elkaar. Olly doet Maddy tot het inzicht komen dat het leven wat ze leidt eigenlijk niet echt een vol leven is. Dit maakt dat Maddy avontuurlijker wordt en meer risico’s durft te nemen. Maar loopt dit wel goed af? Wat gaan de gevolgen zijn? Maddy begint aan een reis vol verrassingen die een grote impact op haar leven zal hebben.

Everything, Everything is de verfilming van het gelijknamige boek van Nicola Yoon, een bestseller uit 2015. Hollywood zag er duidelijk wel brood in, want krap twee jaar later is dit verhaal al op het witte doek verwezenlijkt. Dit heeft zeker toegevoegde waarde, want het eerste wat opvalt aan Everything, Everything is dat de film er prachtig uitziet. Het ontwerp en de inrichting van het huis van Maddy zijn een lust voor het oog. Maar ook de manier waarop het in beeld wordt gebracht getuigt van een scherp oog voor de kleinste details. De echte ster van de film moet de breekbare romance zijn tussen Maddy en Olly. De twee jonge acteurs Amandla Stenberg en Nick Robinson doen het verdienstelijk, maar zijn soms toch net iets te onervaren. Hun chemie is nog wel voldoende geloofwaardig, maar de zwaardere elementen van de film kunnen ze nog moeilijk dragen. De emotie komt dan niet altijd even goed over. Ook komen niet alle personages even goed uit de verf. Over Maddy leren we nog het meest, maar de rest komt maar karig uit de verf. Zo weten we praktisch niets over Olly, wat niet helpt voor de betrokkenheid. Het is wel een hele verdienste dat we hier een met een interraciale liefde te maken hebben, zonder dat hier ook maar op enig moment de nadruk op wordt gelegd. Daarmee laat men precies zien waar we in een ideale wereld naar toe zouden willen.  Everything, Everything is gebouwd op een interessant concept, maar is dit genoeg voor een hele speelfilm die je geboeid kan houden? Dankzij enkele slimme wendingen in het verhaal is dit zeker het geval. Maar Everything, Everything is ook een voorbeeldje van net niet. De film verdient zeker een voldoende voor een prima uitwerking, maar laat soms net wat steekjes vallen. Het acteerwerk haalt niet altijd de lat en het is allemaal wel heel zoetsappig soms. Ook de inspiratieloos gekozen popmuziek voegt weinig waarde toe aan het geheel. Hiermee is Everything, Everything vooral een niemendalletje geworden. Ondanks de zware materie is Everything, Everything een lichthartige film geworden die niet echt kan beklijven.

Lees meer

• Vorige: Atomic Blonde (Bioscoop)
• Volgende: Wakefield (Bioscoop)